Wapń zjonizowany met. ISE

Pomiar stężenia wapnia zjonizowanego we krwi. Wapń zjonizowany jest formą wap-nia aktywną metabolicznie. Pomiar stężenia wapnia zjonizowanego jest istotny w diagnostyce chorób układu kostnego, tarczycy i przytarczyc, chorób sercowo-naczyniowych, nerek i układu nerwowego. Przesłankami do badania są skurcze mię-śni, zaburzenia rytmu serca, krzepnięcia i objawy związane z układem nerwowym (mrowienie palców i okolic ust). W przypadku prawidłowego pH krwi (7,35–7,45) wapń zjonizowany stanowi 46% puli wapnia całkowitego, a jego stężenie jest wyli-czalne. Wzrost pH o 0,1 jednostki wpływa na zmniejszenie stężenia wapnia zjonizowanego o 0,05 mmol/l; spadek pH o 0,1 jednostki powoduje wzrost stężenia o 0,05 mmol/l. Zależność pomiędzy pH krwi i pulą wapnia zjonizowanego opisana jest wzorem:
Ca2+ mmol/l = Ca2+ + 0,5 x (7,4 – pH aktualne). W przypadku objawów hipokalcemii wskazane jest wykonanie bezpośredniego pomiaru wapnia zjonizowanego. Pomiar wykonywany jest przy zastosowaniu jonoselektywnych elektrod membrano-wych ISE (ang. ion selective electrodes).