Wymaz z owrzodzenia (bad. bakter.)

Wymaz z owrzodzenia wykonywany  jest dla ustalenia gatunków bakterii powodujących zakażenie. Owrzodzenie jest ubytkiem skóry lub błony śluzowej (nadżerka) w miejscu uprzednio chorobowo zmienionym: np. w wyniku cukrzycy – stopa cukrzycowa, zmian troficznych związanych z nieprawidłowym krążeniem w nogach –  owrzodzenia żylakowe.  Powodem ubytku skóry jest uraz lub zranienie. Owrzodzenie jest powikłane zakażeniem bakteriami tlenowymi i beztlenowymi, które na powierzchni otwartej rany wytwarzają błonę biologiczną, składającą się bakterii i wydzielanych przez nie polisacharydów, stanowiącą mikrośrodowisko utrudniające fagocytozę, prezentację antygenów bakteryjnych komórkom odpornościowym, przenikanie przeciwciał i antybiotyków. Błona biologiczna uszkodzona przez procesy ropne lub siły hemodynamiczne powoduje rozprzestrzenianie się bakterii w krążeniu, co może doprowadzić do bakteriemii lub wtórnych ognisk zakażenia. Zakażone owrzodzenie i jego otocznie może wydzielać nieprzyjemny zapach.  Wymaz mikrobiologiczny  z owrzodzenia powinno się wykonać ze zmian możliwie świeżych, na 4 godziny przed pobraniem materiału nie stosować środków bakteriostatycznych i dezynfekcji, nie wykonywać badania w trakcie antybiotykoterapii ogólnoustrojowej.