Interleukiny (IL)

Interleukiny (IL) - jest to grupa białek należąca do cytokin, mających swój udział w procesach odpornościowych (w tym w reakcji zapalnej) oraz krwiotwórczych. Główne ich zadanie to przenoszenie sygnałów między różnymi komórkami układu odpornościowego. Interleukiny powstają przede wszystkim w komórkach układu immunologicznego (limfocytach, monocytach, makrofagach), ale mogą być produkowane też przez fibroblasty, adipocyty, komórki szpiku, keratynocyty i in. Ich działanie uwarunkowane jest obecnością na komórce odpowiednich receptorów dla danej cząsteczki.

Wyróżnia się kilkadziesiąt interleukin i są one podzielone na grupy zwane rodzinami, obejmujące cząsteczki spełniające podobne funkcje. Jedną z najlepiej poznanych jest rodzina IL-1, na którą składa się aż 10 różnych cząstek. Odpowiada ona w największym stopniu za powstanie stanu zapalnego w odpowiedzi na czynnik zakaźny (bakterie, wirusy, grzyby). Interleukiny znalazły swoje zastosowanie w terapii nowotworów (rak nerek, płuc, oskrzeli, czerniak złośliwy), leczeniu chorób autoimmunologicznych (reumatoidalne zapalenie stawów, w zapobieganiu odrzucania przeszczepów), pobudzaniu krwiotworzenia (u chorych po radio- czy chemioterapii).

Niestety liczne działania niepożądane ograniczają ich zastosowanie. Podejmuje się próby wykorzystania interleukin w terapii AIDS oraz białaczek. Oznaczenie laboratoryjne interleukin może być przydatne w ocenie reakcji zapalnej, ale też diagnostyce i prowadzeniu leczenia w chorobach nowotworowych.