OCD

OCD, czyli choroba kompulsywno-obsesyjna, to zaburzenie psychiczne charakteryzujące się obecnością natrętnych myśli (obsesji) oraz powtarzających się zachowań lub rytuałów (kompulsji), które osoba czuje się zmuszona wykonywać. Zaburzenie to może znacznie wpływać na codzienne funkcjonowanie i jakość życia osoby chorej.

Do kluczowych elementów OCD należą:

Obsesje: to nawracające i uporczywe myśli, wyobrażenia lub impulsy, które są niechciane i powodują znaczny lęk lub dyskomfort. Przykłady obsesji mogą obejmować obawy o zanieczyszczenie, agresywne impulsy, myśli o skrzywdzeniu siebie lub innych, czy natrętne myśli seksualne.

Kompulsje: to powtarzające się zachowania (np. mycie rąk, sprawdzanie zamków) lub mentalne czynności (np. liczenie, powtarzanie określonych fraz), które osoba czuje się zmuszona wykonywać w odpowiedzi na obsesje lub zgodnie z regułami, które muszą być dokładnie przestrzegane.

Badanie OCD

OCD jest diagnozowane na podstawie wywiadu klinicznego i oceny psychologicznej, często z użyciem kryteriów zawartych w DSM-5 (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, Fifth Edition).

OCD – terapia

Leczenie obejmuje:

• terapia poznawczo-behawioralna (CBT), szczególnie terapia ekspozycji i reakcji (ERP), jest jedną z najskuteczniejszych metod leczenia OCD.
  • leki przeciwdepresyjne, zwłaszcza selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), również mogą być skuteczne w leczeniu objawów OCD.
  • czasami stosuje się kombinację terapii psychologicznej i farmakologicznej, aby uzyskać najlepsze rezultaty.

Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne jest chroniczną, ale możliwą do leczenia chorobą. Skuteczne leczenie może znacznie poprawić jakość życia osób cierpiących na OCD.