Babesia microti IgG met. IIF

Oznaczanie metodą pośredniej immunofluorescencji (IIF) przeciwciał IgG swoistych dla Babesia microti, przydatne w diagnostyce babesiozy. Babesioza (piroplazmoza) jest rzadką chorobą odkleszczową, zaliczaną do koinfekcji boreliozy. Rzadko przenoszona jest przez transfuzję krwi od zarażonego dawcy i w okresie okołoporodowym. Jest podobną  do malarii chorobą hemolityczną, w której lizie ulegają erytrocyty zaatakowane przez pasożyta rodzaju Babesia, głównie gatunków: B. microti i B.divergens. W USA przeciwciała specyficzne dla Babesia sp. spotykane są u kilkunastu procent chorych na boreliozę. W Europie pasożyty obu gatunków są znajdowane u 10-20% kleszczy, a mimo tego seropozytywność dla Babesia sp. wśród chorych na boreliozę jest praktycznie zerowa.  Zidentyfikowane przypadki babesiozy bez chorób współistniejących dotyczyły osób z immunosupresją (np. po splenotektomii. Objawy babesiozy są nieswoiste:  grypopodobne, żołądkowo-jelitowe,  stawowo-mięśniowe. Przebieg choroby może być szczególnie niebezpieczny w przypadku osób o obniżonej odporności: zakażonych HIV, poddanych farmakologicznej immunosupresji, starszych i dzieci. W przypadku kontaktu z pasożytem  serokonwersja następuje po 2-4 tygodniach. Miano przeciwciał IgG ≥ 1:64 uważane jest za wynik dodatni, a miano 1:1024 świadczy o ostrym stadium choroby, w którym pasożyty wykrywane są w rozmazach krwi. Poziom przeciwciał spada po 6-12 miesiącach.