Enzym konwertujący angiotensynę

Pomiar ACE w surowicy, stosowany w różnicowaniu klinicznie aktywnej sarkoidozy płuc oraz w monitorowaniu skuteczności terapii sterydowej.  Enzym konwertujący angiotensynę, ACE (z ang. angiotensin converting enzyme) wytwarzany jest w komórkach śródbłonka naczyniowego. Najwyższe stężenie osiąga w komórkach śródbłonka naczyń włosowatych płuc, stąd uważa się, że główną pulą ACE w surowicy stanowi enzym produkowany przez płuca.  Obecność (I) lub brak (D) 287 par zasad w genie ACE wiąże się z istnieniem trzech genotypów ACE: II, DD i ID. Po odkryciu polimorfizmu I/D wykazano, wpływ genotypu na aktywność ACE w surowicy. Aktywność ACE u osób z genotypem DD jest niemal dwukrotnie wyższa niż u osób z genotypem II, natomiast w przypadku genotypu ID wartości są pośrednie. Konwertaza przekształca angiotensynę I w angiotensynę II powodującą skurcz naczyń oraz uwolnienie aldosteronu. Wzrost poziomu konwertazy towarzyszy rozwojowi ziarniny, dlatego badanie wykorzystywane jest do diagnostyki różnicowej, oceny i monitorowania chorób przebiegających z obecnością ziarniniaków, takich jak sarkoidoza czy gruźlica oraz przy monitorowaniu skuteczności terapii sterydowej.  Pomiar ACE jest coraz szerzej stosowany do monitorowania działania inhibitorów ACE w leczeniu nadciśnienia i niewydolności krążenia.

Wzrost poziomu: sarkoidoza, trąd, gruźlica, azbestoza, beryloza, krzemica, histoplazmoza, alkoholowa marskość wątroby, amyloidoza, cukrzyca, choroba Gauchera, choroba Hodgkina, nadczynność tarczycy, idiopatyczne włóknienie płuc, pierwotna marskość żółciowa, szpiczak, zator płucny, twardzina skóry.

Wzrost poziomu: sarkoidoza, trąd, gruźlica, azbestoza, beryloza, krzemica, histoplazmoza, alkoholowa marskość wątroby, amyloidoza, cukrzyca, choroba Gauchera, choroba Hodgkina, nadczynność tarczycy, idiopatyczne włóknienie płuc, pierwotna marskość żółciowa, szpiczak, zator płucny, twardzina skóry.