Giardia lamblia w kale, met. immunochromatograficzną

Chromatograficzna identyfikacja antygenów lamblii w kale jest stosowana w diagnostyce lambliozy i w ocenie skuteczności leczenia. Giardia lamblia (Lamblia jelitowa) jest wiciowcem kolonizującym  jelito cienkie  oraz drogi  żółciowe i dwunastnicę. Posiada dwie postaci: trofozoid  i cystę. Zarażenie następuje drogą pokarmową, głównie w wyniku spożycia wody, rzadziej pokarmu, skażonych kałem ludzkim zawierającym cysty pasożyta. W dwunastnicy z cyst uwalniają się trofozoity, które przyczepiają się do ścian jelita, dróg żółciowych, a nawet pęcherzyka żółciowego i przewodów wyprowadzających trzustki i intensywnie  mnożą. W świetle jelita trofozoity przekształcają się w cysty. Cysty okresowo są wydalane z kałem. Są odporne na warunki środowiska zewnętrznego –  w wodzie rzecznej mogą przetrwać przez trzy miesiące, w wilgotnym kale trzy tygodnie. Trofozoidy są identyfikowane  w treści dwunastnicy i w żółci. W kale trofozoity znajduje się rzadko (w przebiegu biegunki), w badaniu mikroskopowym zwykle wykrywa się cysty. Chromatograficzna identyfikacja antygenów lamblii w kale jest metodą czulszą i szybszą niż badania mikroskopowe kału, które ze względu na okresowe wydalanie cyst pasożyta musi być wykonywane niekiedy w próbkach pobieranych przez 8 do 10 kolejnych dni.