IgE sp. alfa-Gal (galaktoza-alfa-1,3-galaktoza), wołowina, met. ImmunoCAP

Test pozwalający na pomiar stężenia sIgE dla reszt węglowodanowych zawierających alfa galaktozę (α-Gal), obecnych w mięśniach ssaków, zwłaszcza wołowinie, wieprzowinie i jagnięcinie. Alergia na mięso związana z α-gal jest zespołem chorobowym, w którym osoby ukąszone przez kleszcze z rodziny Ixodidae wykazują  objawowe uczulenie na determinantę węglowodanową glikoprotein mięśni: galaktozę-α-1,3-galaktozę (α-Gal). α-Gal występuje w mięśniach ssaków, z wyjątkiem małp Starego Świata i ludzi. Swoiste przeciwciała IgE wiążą epitopy α-Gal (glikotopy) obecne w mięsie ssaków, powodując reakcję alergiczną, łącznie z anafilaksją, po zjedzeniu mięsa lub żelatyny. Objawy alergii w tym zespole występują z nietypowym dla alergii natychmiastowej opóźnieniem: po 2-6 godzinach, czyli, ja się uważa, po pojawieniu się w krwiobiegu glikolipidów z glikotopami z resztami α-Gal. Najczęstszymi czynnikami wyzwalającymi reakcję jest czerwone mięso: wołowina, wieprzowina i jagnięcina. Rozpoznanie objawów związanych z α-Gal, szczególnie u dzieci, musi być różnicowane z alergią na alergeny białkowe mięsa. Najsilniejszym kryterium różnicowania jest opóźnienie objawów, które niekiedy jednak bywa trudne do ustalenia. Identyfikacja sIgE dla α-Gal, w przypadku dodatniego wywiadu, jest znacznie bardziej miarodajna niż testy skórne (SPT). Wykazanie obecności sIgE dla α-Gal jest pomocne również w określaniu ryzyka stosowania cetuksymabu oraz ryzyka spożywania substancji zawierających żelatynę  w regionach występowania kleszczy. Przeciwciała klasy IgE uczestniczą w mechanizmie prowadzącym do atopowych, anafilaktycznych reakcji alergicznych (miejscowych lub uogólnionych), określonym jako natychmiastowa reakcja nadwrażliwości typu I. Osoby uczulone na obcy antygen zwany alergenem,  posiadają w krwi co najmniej wykrywalne stężenie IgE swoistych dla tego alergenu, podczas gdy u osób zdrowych przeciwciała IgE o takiej swoistości są  nieobecne lub niewykrywalne. Obecne w miejscu wniknięcia alergenu swoiste IgE wzmacniają odpowiedź na alergen, prowadzącą do miejscowego stanu zapalnego, równocześnie nasilając produkcję specyficznej antygenowo IgE, co wzmocnienia i  (czasami) uogólnia alergiczne reakcje zapalne. Nasilenie reakcji alergicznej jest skorelowane ze stężeniem alergenowo-specyficznej IgE, przy czym korelacja ta jest zależna od alergenu. Oznaczenie in vitro poziomu alergenowo-specyficznej IgE, łącznie z wywiadem klinicznym i wynikami innych badań laboratoryjnych, jest pomocne w identyfikacji alergenu odpowiedzialnego za uczulenie. Oznaczenie IgE in vitro nie stanowi zagrożenia dla badanego, które istnieje w przypadków testów skórnych i prowokacji. Ilościowy wynik stężenia sIgE wyrażony jest w kU/l. W teście zastosowano ekstrakt czerwonego mięsa, o215.