IgE sp. F259 winogrona

Ilościowe oznaczenie w surowicy in vitro, w oparciu o ekstrakt winogron, przeciwciał  IgE specyficznych dla alergenów winogron, przydatne w diagnostyce i różnicowaniu alergii. Owoce winogron, Vitis vinifera, spożywane są bezpośrednio i w postaci soku lub wina. Skład miąższu dojrzałych owoców jest bardzo zróżnicowany w zależności od odmiany winorośli, klimatu, właściwości fizykochemicznych gleby i stosowanych metod rolniczych. Alergia na winogrona może dotyczyć tylko określonej odmiany (nawet z reakcją anafilaktyczną), podczas gdy istnieje tolerancja na inne odmiany. Niektórzy mogą być uczuleni na owoce, lecz nie na wino, podczas gdy inni mogą nie tolerować winogron, wina lub rodzynków. Scharakteryzowano kilka alergenów winogron, m.in.: Vit v 1, białko przenoszące lipidy (nsLTP type 1); Vit v 4, profilinę czy Vit v 5, białko podobne do chitynazy. Alergeny winogron mogą utrzymywać się w trakcie procesie winifikacji. Głównym alergenem jest  Vit v 1 uczulający  70% do 100% osób z alergią na winogrona, odpowiedzialny za ciężką alergię i odporny na enzymy trawienne żołądka.  Zgłaszano występowanie klinicznych reakcji krzyżowych pomiędzy winogronami, morelami, awokado, bananami, wiśniami, kasztanami, brzoskwiniami, kiwi. Alergicznymi objawami winogron są: zespół alergii jamy ustnej (OAS), obrzęk naczynioruchowy; uogólniona pokrzywka, atopowe zapalenie skóry; objawy żołądkowo-jelitowe; nieżyt nosa oraz astma; spadek ciśnienia i anafilaksja wywołana wysiłkiem fizycznym. Często osoby reagujący w sposób ciężki i złożony na alergeny winogron cierpią na multiuczulenie, reagując na kilka rodzajów pokarmów i pyłków roślin. Przeciwciała klasy IgE uczestniczą w mechanizmie prowadzącym do atopowych, anafilaktycznych reakcji alergicznych (miejscowych lub uogólnionych), określonym jako natychmiastowa reakcja nadwrażliwości typu I. Osoby uczulone na obcy antygen zwany alergenem,  posiadają w krwi co najmniej wykrywalne stężenie IgE swoistych dla tego alergenu, podczas gdy u osób zdrowych przeciwciała IgE o takiej swoistości są  nieobecne lub niewykrywalne. Obecne w miejscu wniknięcia alergenu swoiste IgE wzmacniają odpowiedź na alergen, prowadzącą do miejscowego stanu zapalnego, równocześnie nasilając produkcję specyficznej antygenowo IgE, co wzmocnienia i  (czasami) uogólnia alergiczne reakcje zapalne. Nasilenie reakcji alergicznej jest skorelowane ze stężeniem alergenowo-specyficznej IgE, przy czym korelacja ta jest zależna od alergenu. Oznaczenie in vitro poziomu alergenowo-specyficznej IgE, łącznie z wywiadem klinicznym i wynikami innych badań laboratoryjnych, jest pomocne w identyfikacji alergenu odpowiedzialnego za uczulenie. Oznaczenie IgE in vitro nie stanowi zagrożenia dla badanego, które istnieje w przypadków testów skórnych i prowokacji. Ilościowy wynik stężenia sIgE wyrażony jest w kU/l. W raporcie wyniku podana jest półilościowa skala RAST/EAST ułatwiająca ocenę ryzyka alergii skorelowanego z uzyskaną wartością liczbową. W teście wykorzystano ekstrakt alergenów  winogron  F259 (f259).

Przeciwciała heterofilne, reaktywność krzyżowa z antygenami roślinnymi, profilina.

Obecność przeciwciał IgE: alergia na alergeny zawarte w owocu winogron.