IgE sp. F17 - orzech laskowy

Ilościowe oznaczenie w surowicy in vitro, w oparciu o ekstrakt orzechów laskowych przeciwciał  IgE specyficznych dla alergenów orzecha laskowego, przydatne w diagnostyce i różnicowaniu alergii. Orzechy laskowe – orzechy leszczyny (Corylus avellana) po spożyciu mogą wywoływać reakcje alergiczne zależne od IgE, w wyniku pierwotnej alergii pokarmowej lub w wyniku  zespołu alergii jamy ustnej, OAS (ang. oral allergy syndrome), zaliczanego do zespołów pyłkowo-pokarmowych, PFS (ang. pollen-food syndrome). W przypadku OAS uczuleniem pierwotnym jest uczulenie na pyłek, a objawy alergii wyzwalane są po spożyciu orzechów. W Polsce alergia na orzechy laskowe uznawana jest za alergię związaną z pyłkami brzozy. Pierwotne uczulenie na orzechy laskowe występuje częściej u dzieci (< 5 lat) niż u dorosłych i prowadzi do ciężkich reakcji, w tym anafilaksji. Scharakteryzowano 11 alergenów molekularnych orzecha laskowego.  W orzechach laskowych i pyłku leszczyny występują: Cor a 1, Cor a 2, Cor a 6;  wyłącznie w orzechach: Cor a 8, Cor a 9, Cor a 11, Cor a 12 , Cor a 13, Cor a 14, Cor a 15 , a Cor a 10 tylko w pyłku leszczyny. OAS wywołany orzechami laskowymi przypisuje się głównie reaktywności krzyżowej pomiędzy homologicznymi alergenami orzechów laskowych i pyłku brzozy, odpowiednio: Cor a 1 i Bet v 1 (białko PR-10) oraz  Cor a 2 i Bet v 2 (panalergen profilina). W ich przypadku objawy ograniczone są do jamy ustnej i gardła.  Pierwotna alergia na orzechy laskowe  objawiająca się jako reakcje żołądkowo-jelitowe; alergiczny nieżyt nosa i alergiczny nieżyt nosa i spojówek, zaburzenia oddechowe, skurcz oskrzeli, astma; atopowe zapalenie skóry, zaburzenia krążenia czy anafilaksja (III stopnia lub wyższego), związana  jest z termostabilnymi białkami zapasowymi:  Cor a 8, Cor a 9, Cor a 11 i Cor a 14. Cor a 9 (11S globulina) i Cor a 14 (2S albumina) są markerami gatunkowo-specyficznymi i często wiążą się z poważnymi objawami. Uczulenie na  Cor a 1, Cor a 2, Cor a 8, Cor a 9, Cor a 11 i Cor a 14 uważa się za najbardziej istotne i potencjalnie zagrażające zdrowiu. Alergia na orzechy laskowe może wystąpić w połączeniu z innymi alergiami na „orzechy drzewne”: orzechy włoskie, pekan, migdały, orzechy nerkowca, pistacje, makadamia i orzechy brazylijskie oraz orzeszki ziemne. Przeciwciała klasy IgE uczestniczą w mechanizmie prowadzącym do atopowych, anafilaktycznych reakcji alergicznych (miejscowych lub uogólnionych), określonym jako natychmiastowa reakcja nadwrażliwości typu I. Osoby uczulone na obcy antygen zwany alergenem,  posiadają w krwi co najmniej wykrywalne stężenie IgE swoistych dla tego alergenu, podczas gdy u osób zdrowych przeciwciała IgE o takiej swoistości są  nieobecne lub niewykrywalne. Obecne w miejscu wniknięcia alergenu swoiste IgE wzmacniają odpowiedź na alergen, prowadzącą do miejscowego stanu zapalnego, równocześnie nasilając produkcję specyficznej antygenowo IgE, co wzmocnienia i  (czasami) uogólnia alergiczne reakcje zapalne. Nasilenie reakcji alergicznej jest skorelowane ze stężeniem alergenowo-specyficznej IgE, przy czym korelacja ta jest zależna od alergenu. Oznaczenie in vitro poziomu alergenowo-specyficznej IgE, łącznie z wywiadem klinicznym i wynikami innych badań laboratoryjnych, jest pomocne w identyfikacji alergenu odpowiedzialnego za uczulenie. Oznaczenie IgE in vitro nie stanowi zagrożenia dla badanego, które istnieje w przypadków testów skórnych i prowokacji. Ilościowy wynik stężenia sIgE wyrażony jest w kU/l. W raporcie wyniku podana jest półilościowa skala RAST/EAST ułatwiająca ocenę ryzyka alergii skorelowanego z uzyskaną wartością liczbową. W teście wykorzystano ekstrakt alergenów  orzecha laskowego F17 (f17).