IgE sp. F231 - mleko gotowane, met. ImmunoCAP

Ilościowe oznaczenie w surowicy krwi in vitro, z wykorzystaniem ekstraktu gotowanego mleka, f231, przeciwciał  IgE specyficznych dla alergenów mleka krowiego poddanego obróbce termicznej. Badanie stanowi alternatywę dla badania nr 790: IgE sp. F78 - kazeina. Oba pozwalają na określenie, czy badany z alergią na mleko krowie toleruje gotowane lub pieczone produkty mleczne. Obszernie alergeny mleka krowiego opisano  (porównaj badanie 791, IgE sp. F2 - mleko krowie). Spośród białek znajdujących się w mleku, sześć jest szczególnie istotnych. Należą do nich białka serwatki: albumina surowicy bydlęcej (BSA), gamma globulina, α-laktalabumina, β-laktoglobulina, laktoferyna, stanowiące 20% białek mleka i kazeiny, białka frakcji sera, stanowiące  80% całkowitej zawartości białek mleka krowiego, odporne na ogrzewanie w temperaturze gotowania i wyższych (ogrzewanie pod ciśnieniem - procedura UHT oraz pieczenie). Głównymi alergenami serwatki są a-laktalabumina, b-laktoglobulina i BSA, tracące w różnym stopniu alergenność pod wpływem ogrzewania: BSA w temp. 70-80oC, pozostałe w temp. 120oC, a w przypadku gotowania częściowo. Serwatka jest dość powszechnym dodatkiem do wypieków, chleba, lodów, mrożonych deserów, płatków, serów topionych, wyrobów cukierniczych, sosów i dresingów. Przeciwciała klasy IgE uczestniczą w mechanizmie prowadzącym do atopowych, anafilaktycznych reakcji alergicznych (miejscowych lub uogólnionych), określonym jako natychmiastowa reakcja nadwrażliwości typu I. Osoby uczulone na obcy antygen zwany alergenem,  posiadają w krwi co najmniej wykrywalne stężenie IgE swoistych dla tego alergenu, podczas gdy u osób zdrowych przeciwciała IgE o takiej swoistości są  nieobecne lub niewykrywalne. Obecne w miejscu wniknięcia alergenu swoiste IgE wzmacniają odpowiedź na alergen, prowadzącą do miejscowego stanu zapalnego, równocześnie nasilając produkcję specyficznej antygenowo IgE, co wzmocnienia i  (czasami) uogólnia alergiczne reakcje zapalne. Nasilenie reakcji alergicznej jest skorelowane ze stężeniem alergenowo-specyficznej IgE, przy czym korelacja ta jest zależna od alergenu. Oznaczenie in vitro poziomu alergenowo-specyficznej IgE, łącznie z wywiadem klinicznym i wynikami innych badań laboratoryjnych, jest pomocne w identyfikacji alergenu odpowiedzialnego za uczulenie. Oznaczenie IgE in vitro nie stanowi zagrożenia dla badanego, które istnieje w przypadków testów skórnych i prowokacji. Ilościowy wynik stężenia sIgE wyrażony jest w kU/l. W teście wykorzystano ekstrakt gotowanego mleka f 231 (F231).

Przeciwciała heterofilne, reaktywność krzyżowa z antygenami  obecnymi w mięsie.

Obecność przeciwciał IgE: alergia na ciepłostałe alergeny zawarte w gotowanym mleku i wyrobach mlecznych (‘uczulenie na mleko’).