IgE sp. MUXF3 CCD, bromelaina, met. ImmunoCAP

Badanie określające udziału przeciwciał IgE swoistych dla reszt węglowodanowych alergenów glikoproteinowych, CCD, w wynikach pomiarów  stężenia sIgE dokonanych przy użyciu testów wykorzystujących ekstrakty źródeł alergenów. Duży odsetek alergenów jest glikoproteinami o różnym stopniu glikozylacji. Zawierają jeden lub więcej złożonych łańcuchów oligosacharydowych stanowiących często elementy ich epitopu (zwanego wtedy glikoepitopem) – regionu cząsteczki wiążącego swoiste dla alergenu przeciwciała IgE (sIgE). Ze względu na homologie strukturalne łańcuchów oligosacharydowych w epitopach różnych alergenów, lub wprost na ich identyczność, glikoepitopy odpowiedzialne są za na rozległą reaktywność krzyżową sIgE stymulowanych przez różne źródła alergenów. Oligosacharydy stanowiące element alergenów glikoproteinowych określa się jako reagujące krzyżowo determinanty węglowodanowe, CCD (ang. Cross-reactive Carbohydrate Determinants). Efekt kliniczny przeciwciał dla CCD jest dyskusyjny. Wykazano natomiast, że w przebiegu testów in vitro opartych na ekstraktach źródeł alergenów, CCD fałszywie zawyżają uzyskane wyniki, prowadząc do niezgodności z obrazem klinicznym. Określenie udziału sIgE dla CCD w puli zidentyfikowanych w teście sIgE jest szczególnie istotne u osób:  uczulonych na żywność pochodzenia roślinnego; na lateks i pyłek; na jad błonkoskrzydłych. Bromelaina (Ana c 1) jest glikoproteiną ananasa (Ananas comosus), której łańcuch węglowodanowy, MUXF3,  powtarza się w wielu glikoproteinach roślinnych. Pierwotna alergia na bromelainę,  powodowana przez epitopy białkowe, jest bardzo rzadka. Alergen zastosowany w teście: MUXF3 CCD bromelainy (o214), jest oczyszczonym CCD,  zawierającym wyłącznie epitop MUXF3, co zapobiega wiązaniu się przeciwciał IgE z innymi niż MUXF3 epitopami bromelainy.