IgE sp. nGly m 5, soja

Molekularna diagnostyka uczulenia na soję. Molekularna diagnostyka alergii opiera się na wskazaniu molekularnych komponent ekstraktu źródła alergenu odpowiedzialnych za uczulenie. Identyfikacja dokonywana jest na podstawie pomiaru stężenia IgE specyficznej dla istotnych alergenów molekularnych (sIgE).  Wzrost stężenia sIgE jest proporcjonalny do nasilenia alergii. Znajomość właściwości alergenów molekularnych wskazanych przez pomiar sIgE pozwala na: ustalenie rodzaju i rozległości reakcji alergicznych, sposobu ograniczania potencjału uczulającego (np. przez obróbkę cieplną w przypadku alergenów pokarmowych), zasadności wdrażania specyficznej immunoterapii oraz na ustalenie reaktywności krzyżowej z homologicznymi alergenami molekularnymi z innych źródeł. Gly m 5, molekularny alergen soi z rodziny białek spichrzowych, globulina 7/8 S, wraz z Gly m 6, jest alergenem odpowiedzialnym za ciężkie uogólnione reakcje alergiczne na soję. Wzrost ryzyka ciężkich reakcji w przypadku podniesionego poziomu sIgE dla obu cząsteczek wynosi 12 (iloraz szans, OR). Identyfikacja in vitro IgE specyficznych dla Gly m 5 i 6 zwiększa również specyficzność diagnostyki uczulenia na soję. Ostatnio za lepszy marker reakcji systemowych na soję uważane jest inne białko spichrzowe, Gly m 8, biochemicznie albumina 2S, jednakże daje ono błędne wyniki w dużym ułamku przypadków.  W teście zastosowano wysokooczyszczoną cząsteczkę Gly m 5 (nGly m 5).