IgE sp. nOle e 7, drzewno oliwne, met. ImmunoCAP

Ilościowe oznaczenie w surowicy przeciwciał IgE swoistych dla oliwki, Ole e 7. Badanie przydatne w diagnostyce alergii na drzewo oliwne (pyłek, oliwę), różnicowaniu alergii pierwotnej i reakcji krzyżowych oraz wskazaniu możliwego obrazu klinicznego. sIgE dla alergenu molekularnego pyłku oliwki, Ole e 7, przedstawiciela grupy nsLTP (niespecyficznych białek przenoszących lipidy), występuje u 47% (wg innych źródeł do 50%) osób uczulonych na pyłek oliwki. Ole e 7 wykazuje reaktywność krzyżową z Pru p 3 brzoskwini, przede wszystkim ze względu na podobieństwa struktury trzeciorzędowej obu cząsteczek. Prowadzi to do współuczulenia na pyłek oliwki i brzoskwinię w obszarach występowania obu drzew (np. w regionie śródziemnomorskim). Obecność sIgE dla Ole e 7 (i Ole e 9) jest, zgodnie z ostatnimi ustaleniami, wiązana z miejscowymi lub ogólnoustrojowymi reakcjami alergicznymi na pokarm (oliwki, oliwę etc.). Uczulenie przez Ole e 7 łączy się, poza tym, ze zwiększonym ryzykiem astmy i ryzykiem reakcji ubocznych towarzyszących immunoterapii. Stąd, osoby z ciężkimi objawami alergii pyłkowej (ciężkim fenotypem alergicznym), w obszarach o dużym narażeniu na pyłek oliwki, należy testować nie tylko w kierunku sIgE dla Ole e 1, lecz również w kierunku obecności sIgE dla Ole e 7 (zwłaszcza w przypadku objawów pokarmowych) i Ole e 9 (w przypadku atopowego zapalenia skóry, AZS). Molekularna diagnostyka alergii opiera się na wskazaniu molekularnych komponent ekstraktu źródła alergenu odpowiedzialnych za uczulenie. Identyfikacja dokonywana jest na podstawie pomiaru stężenia IgE specyficznej dla istotnych alergenów molekularnych (sIgE). Wzrost stężenia sIgE jest proporcjonalny do nasilenia alergii. Znajomość właściwości alergenów molekularnych wskazanych przez pomiar sIgE pozwala na: ustalenie rodzaju i rozległości reakcji alergicznych, sposobu ograniczania potencjału uczulającego (np. przez obróbkę cieplną w przypadku alergenów pokarmowych), zasadności wdrażania specyficznej immunoterapii oraz na ustalenie reaktywności krzyżowej z homologicznymi alergenami molekularnymi z innych źródeł oraz cząsteczkami zawierającymi węglowodanowe komponenty – CCD (ang. cross-reacting carbohydrate determinants). W teście zastosowano wysokooczyszczone cząsteczki alergenu Ole e 7 (nOle e 7).