IgE sp. rCor a 14, orzech lask., met. ImmunoCAP

Molekularna diagnostyka uczulenia na orzechy laskowe. Molekularna diagnostyka alergii opiera się na wskazaniu molekularnych komponent ekstraktu źródła alergenu odpowiedzialnych za uczulenie. Identyfikacja dokonywana jest na podstawie pomiaru stężenia IgE specyficznej dla istotnych alergenów molekularnych (sIgE).  Wzrost stężenia sIgE jest proporcjonalny do nasilenia alergii. Znajomość właściwości alergenów molekularnych wskazanych przez pomiar sIgE pozwala na: ustalenie rodzaju i rozległości reakcji alergicznych, sposobu ograniczania potencjału uczulającego (np. przez obróbkę cieplną w przypadku alergenów pokarmowych), zasadności wdrażania specyficznej immunoterapii oraz na ustalenie reaktywności krzyżowej z homologicznymi alergenami molekularnymi z innych źródeł. Alergen molekularny orzecha laskowego Cor a 14, fizjologicznie należący do białek spichrzowych nasion, biochemicznie jest albuminą 2 S obecną w dużej ilości w materiale z orzecha. Obecność przeciwciał specyficznych dla Cor a 14 stwierdza się u ponad 33% osób uczulonych na orzech laskowy. Przeciwciała sIgE dla Cor a 14 są odpowiedzialne za objawy alergii i dodatni wynik prowokacji pokarmowej z podwójną ślepą próbą.  W diagnostyce uczulenia na orzech laskowy in vitro obecność sIgE dla Cor a 14 w surowicy krwi, analogicznie jako obecność sIgE dla Cor a 9, świadczy o ryzyku ciężkich reakcji uczuleniowych, podczas gdy obecność sIgE  dla  Cor a 1 wskazuje na  reaktywności krzyżową jako źródło objawów. Z diagnostycznego punktu widzenia identyfikacja sIgE dla Cor a 14 (i/lub Cor a 9) pozwala na rozpoznanie rzeczywistej pierwotnej alergii na orzech laskowy (wysoka specyficzność), podczas gdy identyfikacja  sIgE dla Cor a 1 zwiększa czułość rozpoznania alergii na orzech laskowy  kosztem specyficzności. W teście zastosowano cząsteczkę Cor a 14  wytworzoną na drodze inżynierii genetycznej (rCor a 14).