IgE sp. rPhl p 5, tymotka łąk., met. ImmunoCAP

Molekularna diagnostyka uczulenia na tymotkę i pyłki traw. Molekularna diagnostyka alergii opiera się na wskazaniu molekularnych komponent ekstraktu źródła alergenu odpowiedzialnych za uczulenie. Identyfikacja dokonywana jest na podstawie pomiaru stężenia IgE specyficznej dla istotnych alergenów molekularnych (sIgE).  Wzrost stężenia sIgE jest proporcjonalny do nasilenia alergii. Znajomość właściwości alergenów molekularnych wskazanych przez pomiar sIgE pozwala na: ustalenie rodzaju i rozległości reakcji alergicznych, sposobu ograniczania potencjału uczulającego (np. przez obróbkę cieplną w przypadku alergenów pokarmowych), zasadności wdrażania specyficznej immunoterapii oraz na ustalenie reaktywności krzyżowej z homologicznymi alergenami molekularnymi z innych źródeł. Alergen  tymotki łąkowej Phl p 5, obok najistotniejszego Phl p 1 oraz Phl p 2 należy do głównych alergenów molekularnych tymotki, markerów rzeczywistego uczulenia na pyłek tymotki i pyłki traw. Stwierdzona u diagnozowanych reaktywność sIgE w stosunku do innych alergenów molekularnych tymotki: Phl 4, 7, 11 i 12 jest skutkiem reaktywności krzyżowej powodowanej przez CCD lub panalergeny. Phl p 5 stanowi prototyp grupy 5 alergenów traw i jest charakterystyczny dla traw strefy umiarkowanej. Częstość uczulenia na Phl p 5 nie jest najwyższa (sIgE dla Phl p 5 identyfikowana jest u 60-93% osób z alergią na pyłki traw), lecz poziom jej jest wysoki. sIgE dla Phl p 5 wykazuje szeroką reaktywność krzyżową z sIgE dla innych alergenów grupy 5 traw z podrodziny Pooideae. Uczulenie na Phl p 5, tak jak uczulenie na Phl p 1 oraz  Phl p 7 i 12, ma znaczenie  prognostyczne i jest przydatne w monitorowaniu postępów alergii. Biochemicznie jest cytoplazmatyczną rybonukleazą. Posiada dwie izoformy. W teście zastosowano cząsteczkę Phl p 5 wytworzoną na drodze inżynierii genetycznej (rPhl p 5).