IgE sp. T10 - Orzech kalifornijski, pyłek, met. ImmunoCAP

Przeciwciała klasy IgE uczestniczą w atopowym mechanizmie reakcji alergicznych, miejscowych lub anafilaktycznych (ciężkich uogólnionych), określanym jako natychmiastowa reakcja nadwrażliwości typu I. Osoby uczulone na obcy antygen, zwany alergenem, posiadają we krwi wykrywalne stężenie IgE specyficznej dla tego alergenu (sIgE), podczas gdy u osób zdrowych przeciwciała IgE o takiej swoistości są niewykrywalne. Obecne w miejscu wniknięcia alergenu do organizmu cząsteczki sIgE (związane z powierzchnią komórek odpornościowych) indukują swoistą odpowiedź na alergen, prowadząc do miejscowego stanu zapalnego. Równocześnie, nasilenie produkcji sIgE niezwiązanej z komórkami wzmacnia, a niekiedy uogólnia, alergiczną reakcję zapalną. Nasilenie reakcji alergicznej jest skorelowane ze stężeniem sIgE we krwi obwodowej, przy czym korelacja ta zależy od rodzaju alergenu. Pomiar in vitro stężenia sIgE w surowicy jest konieczny do identyfikacji alergenu odpowiedzialnego za uczulenie i łącznie z wywiadem klinicznym, testami skórnymi i wynikami innych badań laboratoryjnych i ambulatoryjnych wchodzi w skład diagnostycznego algorytmu alergii. W odróżnieniu od badań in vivo: testów skórnych i prowokacji, wykonywane in vitro oznaczenie sIgE nie niesie ryzyka dla pacjenta. Orzech kalifornijski (Juglans californica) jest drzewem liściastym z rodziny Juglandaceae liczącej 24 gatunki, z których sześć pochodzi ze Stanów Zjednoczonych. Orzech kalifornijski pochodzi z Kalifornii, ale około 15 spokrewnionych gatunków rodzaju występuje w Ameryce Północnej i Południowej, a także w środkowej i południowej Europie i Azji. Istotnym w Polsce przedstawicielem rodzaju Juglans jest orzech włoski (Juglans regia). Ogólnie pyłki orzechów Juglans spp. posiadają umiarkowany potencjał uczulający jako alergeny inhalacyjne (głównie u małych dzieci), o różnym nasileniu w zależności od gatunków, lecz nie doprowadzający do reakcji anafilaktycznych. Orzechy, stanowią alergen uczulający drogą pokarmową, a  kurz tworzony przez drewno może powodować zawodowe alergiczne kontaktowe zapalenie skóry. Alergenami molekularnymi pyłku orzechów Juglans spp. są białka spichrzowe (globuliny i albumina) oraz białka związane z patogenezą (nLTP). W przypadku orzecha włoskiego alergeny LTP obecne  w pyłku orzecha różnią się od alergenu występującego w orzechach.  Częstość alergii na orzechy włoskie wśród dorosłych w Europie Zachodniej, Australii i Stanach  Zjednoczonych wynosi 2,2% populacji, lecz odsetek ten spada do 1,8% po wyeliminowaniu osób uczulonych na pyłek brzozy. Obserwacje wskazują, że ekspozycja na pyłek orzecha włoskiego dosyć często powoduje astmę, alergiczny nieżyt nosa i alergiczne zapalenie spojówek, jednakże do tej pory zgłoszono niewiele konkretnych badań na ten temat. W badaniu zastosowano alergen diagnostyczny w postaci ekstraktu źródła alergenu – pyłku orzecha kalifornijskiego.