IgE sp. T2 - olcha

Ilościowe oznaczenie in vitro  w surowicy krwi, z wykorzystaniem ekstraktu pyłku olchy, przeciwciał klasy IgE specyficznych w stosunku do alergenów pyłku olchy, przydatne w diagnostyce i różnicowaniu alergii. Olsza (olcha) należy do rodziny Betulaceae, rzędu Fagales.  Kwitnie wcześnie (od lutego). Jest jedną z głównych przyczyn alergii wziewnej na pyłki drzew, powodując objawy alergiczne typu: nieżyt nosa, nieżyt nosa i spojówek oraz astma. Uczulenie na pyłek olchy zaostrza atopowe zapalenie skóry (AZS). Głównym alergenem olchy zwyczajnej (Alnus glutinosa) jest Aln g 1, homolog Bet v 1 brzozy z rodziny białek PR-10. Swoista dla niego IgE identyfikowana jest u 100% osób z alergią na pyłek olchy.  Odpowiedzialny jest również za reaktywność krzyżową pyłku olchy z głównymi alergenami pyłku drzew z rodziny Betulaceae, przede wszystkim z brzozą i leszczyną („drzewami wczesnymi”). Alergenem małym jest Aln g 4, panalergen polkalcyna. Jej sIgE identyfikowana jest u 18% osób z alergią na pyłek olchy. Przeciwciała klasy IgE uczestniczą w mechanizmie prowadzącym do atopowych, anafilaktycznych reakcji alergicznych (miejscowych lub uogólnionych), określonym jako natychmiastowa reakcja nadwrażliwości typu I. Osoby uczulone na obcy antygen zwany alergenem,  posiadają w krwi co najmniej wykrywalne stężenie IgE swoistych dla tego alergenu, podczas gdy u osób zdrowych przeciwciała IgE o takiej swoistości są  nieobecne lub niewykrywalne. Obecne w miejscu wniknięcia alergenu swoiste IgE wzmacniają odpowiedź na alergen, prowadzącą do miejscowego stanu zapalnego, równocześnie nasilając produkcję specyficznej antygenowo IgE, co wzmocnienia i  (czasami) uogólnia alergiczne reakcje zapalne. Nasilenie reakcji alergicznej jest skorelowane ze stężeniem alergenowo-specyficznej IgE, przy czym korelacja ta jest zależna od alergenu. Oznaczenie in vitro poziomu alergenowo-specyficznej IgE, łącznie z wywiadem klinicznym i wynikami innych badań laboratoryjnych, jest pomocne w identyfikacji alergenu odpowiedzialnego za uczulenie. Oznaczenie IgE in vitro nie stanowi zagrożenia dla badanego, które istnieje w przypadków testów skórnych i prowokacji. Ilościowy wynik stężenia sIgE wyrażony jest w kU/l. W raporcie wyniku podana jest półilościowa skala RAST/EAST ułatwiająca ocenę ryzyka alergii skorelowanego z uzyskaną wartością liczbową. W teście wykorzystano ekstrakt alergenów pyłku olchy t2 (T2).