IgE sp. W1 - ambrozja, met. ImmunoCAP

Ilościowe oznaczenie in vitro  w surowicy, z wykorzystaniem ekstraktu pyłku ambrozji, przeciwciał klasy IgE specyficznych w stosunku do alergenów pyłku komosy, przydatne w diagnostyce i różnicowaniu alergii.  Alergia na pyłek ambrozji pospolitej (Ambrosia artemisiifolia), agresywnego chwastu kwitnącego w okresie lata i jesieni, jest w Europie dość rozpowszechniona, choć Polska znajduje się poza terenem najsilniej narażonym. Alergia powoduje ciężki alergiczny nieżyt nosa, powiązany z nieżytem spojówek we wszystkich grupach wiekowych. U części uczulonych  późnym latem dochodzi do rozwoju astmy oskrzelowej, której odsetek wśród uczulonych narasta po kilku sezonach od pojawienia się pierwszych objawów nieżytu nosa. Dochodzić może do zaostrzenia alergicznych reakcji skórnych. Dotychczas zidentyfikowano 22 alergeny ambrozji, z których 6 określono jako duże. sIgE dla alergenu molekularnego Amb a 1, alergenu głównego, odpowiedzialnego za ciężkość objawów,  jest identyfikowana u 95% osób objawowo uczulonych.  Występuje znacząca reaktywność krzyżową pomiędzy pyłkiem ambrozji pospolitej i pyłkiem bylicy, kąkolu i traw. Przeciwciała klasy IgE uczestniczą w mechanizmie prowadzącym do atopowych, anafilaktycznych reakcji alergicznych (miejscowych lub uogólnionych), określonym jako natychmiastowa reakcja nadwrażliwości typu I. Osoby uczulone na obcy antygen zwany alergenem,  posiadają w krwi co najmniej wykrywalne stężenie IgE swoistych dla tego alergenu, podczas gdy u osób zdrowych przeciwciała IgE o takiej swoistości są  nieobecne lub niewykrywalne. Obecne w miejscu wniknięcia alergenu swoiste IgE wzmacniają odpowiedź na alergen, prowadzącą do miejscowego stanu zapalnego, równocześnie nasilając produkcję specyficznej antygenowo IgE, co wzmocnienia i  (czasami) uogólnia alergiczne reakcje zapalne. Nasilenie reakcji alergicznej jest skorelowane ze stężeniem alergenowo-specyficznej IgE, przy czym korelacja ta jest zależna od alergenu. Oznaczenie in vitro poziomu alergenowo-specyficznej IgE, łącznie z wywiadem klinicznym i wynikami innych badań laboratoryjnych, jest pomocne w identyfikacji alergenu odpowiedzialnego za uczulenie. Oznaczenie IgE in vitro nie stanowi zagrożenia dla badanego, które istnieje w przypadków testów skórnych i prowokacji. Ilościowy wynik stężenia sIgE wyrażony jest w kU/l. W teście wykorzystano ekstrakt alergenów pyłku ambrozji W1 (w1).