tlo strony pacjenta
Znajdź badanie, pakiet lub artykuł

IgE sp. W6 - bylica pospolita

Kod badania: 771Kod ICD: L91

Kategoria badań

Alergologia

Ogólnopolski czas oczekiwania na wynik 1-3 dni.

Opis badania

IgE specyficzne W6 - bylica pospolita. Ilościowe, immunoenzymatyczne oznaczenie in vitro  w surowicy krwi, z wykorzystaniem ekstraktu pyłku bylicy pospolitej, W6, przeciwciał klasy IgE specyficznych w stosunku do alergenów pyłku bylicy, przydatne w diagnostyce i różnicowaniu alergii.

Więcej informacji

Ilościowe  oznaczenie in vitro  w surowicy, z wykorzystaniem ekstraktu pyłku bylicy, przeciwciał klasy IgE specyficznych w stosunku do alergenów bylicy, przydatne w diagnostyce i różnicowaniu alergii. Bylica pospolita (Artemisia vulgaris) jest głównie wiatropylnym, wieloletnim chwastem, rosnącym  na poboczach dróg, na nieużytkach etc., odpowiedzialnym w naszej strefie klimatycznej za alergię wziewną objawiającą się alergicznym nieżytem nosa (wyciek z nosa, niedrożność, swędzenie i kichanie); alergicznym zapaleniem spojówek; alergicznym nieżytem nosa i spojówek, astmą. W Europie pyłek bylicy należy do głównych przyczyn alergii. W Europie północnej wskaźnik uczulenia na bylicę wśród osób z podejrzeniem alergii dochodzi do 15%. Sezon pylenia bylicy przypada głównie na koniec lata i początek jesieni. Pierwotne uczulenie na pyłek bylicy może łączyć się z objawami alergicznymi wywoływanymi przez pokarm pochodzenia roślinnego, powodując tzw. zespół pyłkowo-pokarmowy, PFAS (ang. pollen food allergy syndrome), przebiegający  jako zespół alergii jamy ustnej (OAS); obrzęk naczynioruchowy; pokrzywka; a nawet anafilaksja (zespoły: bylica-seler-przyprawa, bylica-koper włoski, bylica-gorczyca, bylica-brzoskwinia, bylica-słonecznik).  Scharakteryzowanymi  alergenami molekularnymi bylicy są Art v 1 (uczula w 95% przypadków alergii na bylicę); Art v 2 (uczula w ok. 60% przypadków); Art v 3 ; Art v 4 (panalergen profilina); Art v 5 (panalergen polkalcyna) oraz Art v 6. Pyłek bylicy wykazuje wysoki poziom reaktywności krzyżowej z pyłkiem spokrewnionej ambrozji (Ambrosia artemisiifolia).  Art  v 1 jest alergenem gatunkowo-specyficznym bylicy, z niewielką reaktywnością krzyżową w stosunku do ambrozji. Art v 3 służy jako wskaźnik  alergii pokarmowej u osób alergią na pyłek bylicy. Przeciwciała klasy IgE uczestniczą w mechanizmie prowadzącym do atopowych, anafilaktycznych reakcji alergicznych (miejscowych lub uogólnionych), określonym jako natychmiastowa reakcja nadwrażliwości typu I. Osoby uczulone na obcy antygen zwany alergenem,  posiadają w krwi co najmniej wykrywalne stężenie IgE swoistych dla tego alergenu, podczas gdy u osób zdrowych przeciwciała IgE o takiej swoistości są  nieobecne lub niewykrywalne. Obecne w miejscu wniknięcia alergenu swoiste IgE wzmacniają odpowiedź na alergen, prowadzącą do miejscowego stanu zapalnego, równocześnie nasilając produkcję specyficznej antygenowo IgE, co wzmocnienia i  (czasami) uogólnia alergiczne reakcje zapalne. Nasilenie reakcji alergicznej jest skorelowane ze stężeniem alergenowo-specyficznej IgE, przy czym korelacja ta jest zależna od alergenu. Oznaczenie in vitro poziomu alergenowo-specyficznej IgE, łącznie z wywiadem klinicznym i wynikami innych badań laboratoryjnych, jest pomocne w identyfikacji alergenu odpowiedzialnego za uczulenie. Oznaczenie IgE in vitro nie stanowi zagrożenia dla badanego, które istnieje w przypadków testów skórnych i prowokacji. Ilościowy wynik stężenia sIgE wyrażony jest w kU/l. W raporcie wyniku podana jest półilościowa skala RAST/EAST ułatwiająca ocenę ryzyka alergii skorelowanego z uzyskaną wartością liczbową. W teście wykorzystano ekstrakt alergenów pyłku bylicy pospolitej W6 (w6).

Badania powiązane

Opis badania

Więcej informacji

Badania powiązane