Immunofiksacja (A, G, M, kap, lam)

Immunofiksacja surowicy, monitorowanie  lekkich i ciężkich łańcuchów przeciwciał. Immunofiksacja białek surowicy, moczu lub płynu mózgowo-rdzeniowego jest metodą czulszą niż tradycyjna elektroforeza białek w żelu agarozowym. Weryfikuje obecność patologicznego białka wykazanego wstępnie w rozdziale elektroforetycznym, co jest istotne dla identyfikacji białek monoklonalnych  w gammapatiach monoklonalnych. Immunofiksacja surowicy pozwala na jakościową charakterystykę białka monoklonalnego przez ustalenie rodzaju łańcuchów ciężkich: alfa (a),  gamma (g) , mi (m) oraz lekkich: kappa (k) i lambda ( l). Wskazaniem badania jest podejrzenie szpiczaka mnogiego (objawy, jak: bóle kości, niewyjaśnione złamania kości, niedokrwistość, przemęczenie oraz nawracające zakażenia) lub gammapati monoklonalnych w chorobach hematologicznych, chorobach nowotworowych, chorobach wątroby, amyloidozie L, makroglobulinemii Waldenstroma i łagodnej gammapatii monoklonalnej (z ang. monoclonal gammopathy of undetermined significance, MGUS). Badanie wykonywane jest również w  monitorowaniu  skuteczności leczenia szpiczaka mnogiego, dla określenia zmian  ilości białka monoklonalnego. 

Obecność białek  monoklonalnych: gammapatia; wartość  stosunku wolnych łańcuchów kappa do wolnych łańcuchów lambda wskazuje na obecność białek monoklonalnych.

Obecność białek  monoklonalnych: gammapatia; wartość  stosunku wolnych łańcuchów kappa do wolnych łańcuchów lambda wskazuje na obecność białek monoklonalnych.