tlo strony pacjenta
Znajdź badanie, pakiet lub artykuł

Inhibina A

Kod badania: 3329Kod ICD: --

Kategoria badań

Choroby nowotworowe

Ciąża

Ogólnopolski czas oczekiwania na wynik 40-50 dni.

Opis badania

Inhibina A. Badanie wykonywane wyłącznie u kobiet. Oznaczenie stężenia inhibiny A stosowane w ocenie ryzyka i diagnostyce  zaburzeń ciąży, w monitorowaniu ciąży podwyższonego ryzyka oraz diagnostyce i monitorowaniu leczenia nowotworów jajnika.

Więcej informacji

Inhibiny są heterodimerycznymi hormonami białkowymi wydzielanymi przez komórki ziarniste jajnika u kobiet i komórki Sertoliego jądra u mężczyzn. Selektywnie hamują wydzielanie FSH przez przysadkę mózgową oraz wykazują działanie parakrynne w gonadach.
Istnieją dwie bioaktywne formy inhibiny, inhibina A i B. Podjednostka α w obu formach jest  identyczna (ok. 18 kDa), podczas gdy podjednostka β (13-15 kDa) różni się w zależności od formy i oznaczana jest, odpowiednio, jako βA i βB. Inhibina-B jest wydzielana głównie w fazie folikularnej przez małe, rozwijające się pęcherzyki, natomiast forma A jest wydzielana w fazie lutealnej głównie przez dominujący pęcherzyk i ciałko żółte. Dostępność specyficznych testów immunologicznych dla każdej z izoform umożliwiła badanie poszczególnych inhibin i ich roli fizjologicznej. Poziomy inhibiny A i B w surowicy kobiet (dla których wyłącznie niniejszy test jest przeznaczony) zmieniają się podczas cyklu miesiączkowego. W okresie menopauzy, przy wyczerpaniu pęcherzyków jajnikowych, stężenie inhibiny A i B w surowicy spada do bardzo niskich lub niewykrywalnych poziomów. Oznaczenie stężenia inhibiny A jest przydatne w ocenie ryzyka i diagnostyce zaburzeń ciąży. W prawidłowej ciąży stężenie inhibiny A w surowicy ciężarnej rośnie i osiąga maksimum analogicznie do stężenia wolnej beta-hCG; następnie maleje w połowie ciąży i wzrasta przed rozwiązaniem. Zbyt niskie stężenie inhibiny A występuje w przypadku pustego jaja płodowego, w ciążach ekotopowych oraz w przypadku zagrażającego poronienia. W ciążach z zaśniadem groniastym stężenia inhibiny są znacząco wyższe niż w ciążach prawidłowych. Stężenia inhibiny A (oraz inhibiny B i aktywiny A)  w surowicy kobiet w prawidłowej ciąży są mniejsze niż stężenia u ciężarnych z przewlekłym nadciśnieniem, preeklampsją i zespołem HELLP. U ciężarnych cierpiących na preeklampsję i jej powikłania w postaci zespołu HELLP (współwystępująca: niedokrwistość hemolityczna, ang. Hemolytic anemia; podwyższony poziom enzymów wątrobowych, ang. Elevated liver enzymes i małopłytkowość, ang. Low platelet count, stężenia inhibiny A są znaczące podwyższone. U ciężarnych, u których nadciśnienie  rozwinęło się w przeszłości, stężenia inhibiny są podwyższone. Wartość predykcyjna wysokiego stężenia inhibiny dla ryzyka preeklampsji jest wysoka (czułość 70-93%, specyficzność 87-93%), przy czym specyficzność wzrasta do 99-100% po uwzględnieniu pomiarów przepływów metodą Dopplera. Wzrost poziomu inhibiny A (oraz inhibiny B) towarzyszy także rozwojowi nowotworów jajnika wywodzących się z warstwy ziarnistej pęcherzyka jajnikowego. 6-7 krotny wzrost poziomu inhibiny A opisano w przypadku około 70% nowotworów z komórek warstwy ziarnistej. Poziom inhibiny A wzrasta w przypadku ok. 20% nowotworów nabłonkowych typu śluzowego, a w 15-35% przypadku nabłonkowych nowotworów typu nieśluzowego obserwuje się wzrost poziomu inhibiny całkowitej.  Poziom inhibiny A spada wkrótce po operacji raka jajnika. Chore w remisji mają normalny poziom, a wzrost mimo leczenia sugeruje resztkową lub nawrotową chorobę. Wzrost inhibiny  A może poprzedzać wystąpienie objawów klinicznych. Inhibina A wydaje się stanowić marker komplementarny do CA 125 w przypadku raka jajnika, gdyż CA 125 nie sprawdza się jako marker w przypadku nowotworów z komórek warstwy ziarnistej i typu śluzowego. Większość badań dotyczących inhibiny A i B jako markera raka jajnika ograniczono do kobiet po menopauzie. 
 

Badania powiązane
HE4

Kod badania: 199

Opis badania

Więcej informacji

Badania powiązane