Odczyn Waalera-Rosego

 

Odczyn Waalera-Rosego służy do wykrywania czynnika reumatoidalnego (RF) metodą hemaglutynacji.  Wskaźnikiem obecności  RF w badanej surowicy jest zdolność badanej surowicy do aglutynacji  krwinek baranich  opłaszczonych  króliczymi  IgG. Odczyn  jest użyteczny  w diagnostyce reumatoidalnego zapalenia stawów (RZS) i innych chorób o podłożu autoimmunizacyjnym.  Czynnikiem reumatoidalnym , RF (ang. rhematoid factor),  nazwane są autoprzeciwciała specyficzne w stosunku do fragmentu Fc immunoglobulin klasy G (IgG). W 85%  RF jest immunoglobuliną  klasy IgM,  rzadziej IgG, IgA i IgE.  RF występuje w 70-90% przypadków reumatoidalnego zapalenia stawów (RZS) i koreluje z aktywnością choroby, chociaż nie jest  swoisty dla tego schorzenia. Wynik ujemny jest jednym z warunków rozpoznania tzw. seronegatywnych  chorób stawów. Brak RF stanowi niekorzystny czynnik  rokowniczy w RZS. RF występuje również u 75-95 % chorych na zespół Sjogrena i 50-60% chorych na mieszaną kolagenozę – mieszaną chorobę tkanki łącznej (ang. mixed connective tissue disease, MCTD).  RF stwierdzany jest  u ludzi zdrowych,  przy czym częstość występowania rośnie z wiekiem. Do 60. roku życia RF występuje u 2-4% zdrowej populacji,  a po 70. roku  odsetek dochodzi do 25%.