Pakiet wziewny całoroczny, dzieci 3-18 oraz dorośli (roztocze D. pteronyssinus; pies; kot; MX2; RX1), met.ImmunoCAP.

Pakiet testów  wykonywanych w surowicy, określający źródła alergenów potencjalnie odpowiedzialnych za objawy alergii przez identyfikację alergenowo-specyficznych IgE. Przydatny na wstępnym etapie laboratoryjnej diagnostyki alergii. Weryfikujący dane z wywiadu i obrazu klinicznego, ukierunkowujący dalsze postępowanie diagnostyczne  z wykorzystaniem  alergenów molekularnych. Objawy stanowiące przesłankę dla wykonania panelu mogą mieć charakter: miejscowy (zespół alergii jamy ustnej, OAS); systemowy (ARS), dotykając oddzielnie lub łącznie skóry, układu pokarmowego lub dróg oddechowych (anafilaksja stopnia I) oraz charakter uogólniony reakcji anafilaktycznych stopnia II-IV, łącznie z reakcjami zagrażającymi życiu.
Pakiet obejmuje zestaw testów wykorzystujących mieszaniny ekstraktów źródeł alergenów: pleśni – MX2 (Penicillium chrysogenum, Cladosporium herbarum, Aspergillus fumigatus, Candida albicans, Alternaria alternata, Setomelanomma rostrata, badanie 5943); pyłków roślinnych – RX1 (tymotka łąkowa, bylica pospolita, babka lancetowata, parietaria (pomurnik), brzoza brodawkowata, badanie 5945 oraz  testy wykorzystujące ekstrakt alergenów roztoczy D. pteronyssinus, psa i kota (badanie, odpowiednio: 5895, 5916, 5913). W przypadku wyniku podniesionego dla danej mieszaniny należy oznaczyć IgE specyficzne  dla jej poszczególnych składników lub ich gatunkowo-specyficznych alergenów molekularnych. Przeciwciała klasy IgE uczestniczą w mechanizmie prowadzącym do atopowych, anafilaktycznych reakcji alergicznych (miejscowych lub uogólnionych), określonym jako natychmiastowa reakcja nadwrażliwości typu I. Osoby uczulone na obcy antygen zwany alergenem,  posiadają w krwi co najmniej wykrywalne stężenie IgE swoistych dla tego alergenu, podczas gdy u osób zdrowych przeciwciała IgE o takiej swoistości są  nieobecne lub niewykrywalne. Obecne w miejscu wniknięcia alergenu swoiste IgE wzmacniają odpowiedź na alergen, prowadzącą do miejscowego stanu zapalnego, równocześnie nasilając produkcję specyficznej antygenowo IgE, co wzmocnienia i  (czasami) uogólnia alergiczne reakcje zapalne. Nasilenie reakcji alergicznej jest skorelowane ze stężeniem alergenowo-specyficznej IgE, przy czym korelacja ta jest zależna od alergenu. Oznaczenie in vitro poziomu alergenowo-specyficznej IgE, łącznie z wywiadem klinicznym i wynikami innych badań laboratoryjnych, jest pomocne w identyfikacji alergenu odpowiedzialnego za uczulenie. Oznaczenie IgE in vitro nie stanowi zagrożenia dla badanego, które istnieje w przypadków testów skórnych i prowokacji. Ilościowy wynik stężenia sIgE wyrażony jest w kU/l.