Panel 5 komponentów alergenowych mleka

Ilościowy pomiar w surowicy krwi in vitro przeciwciał klasy IgE specyficznych w stosunku do panelu istotnych diagnostycznie alergenów mleka krowiego wraz z szacunkiem udziału w puli sIgE IgE wiążących niespecyficznie reszty węglowodanowych (CCD) alergenów glikozylowanych.  Molekularna diagnostyka alergii opiera się na identyfikacji molekularnych komponent tzw. źródła alergenów (np. pyłku roślin, jadu owadów) – alergenów molekularnych -  odpowiedzialnych za uczulenie, tzn. generujących swoistą dla siebie IgE (sIgE). Identyfikacji dokonuje się za pomocą ilościowych pomiarów stężenia sIgE we krwi, przy założeniu, że stężenie sIgE jest proporcjonalne do prawdopodobieństwa manifestacji klinicznej uczulenia i nasilenia objawów. Znajomość właściwości uczulających cząsteczek: termostabilności, odporności na enzymy proteolityczne, fenotypu klinicznego alergii, umożliwia: wnioskowanie o rodzaju uczulenia (monouczulenie, współuczulenie, krzyżowa reaktywność kliniczna); ustalenie nasilenia i charakteru (miejscowe, uogólnione) reakcji alergicznych; ustalenie metod ograniczania potencjału uczulającego; decyzję o zasadności wdrażania alergenowo specyficznej immunoterapii.  Czynnikiem zakłócającym interpretację pomiarów alergenowo-specyficznych IgE in vitro są klinicznie nieistotne IgE wiążące obecne  w alergenach glikoproteinowych i glikoproteinach niealergizujących, proste lub rozgałęzione  łańcuchy (anteny) węglowodanowe, CCD (ang. cross-reactive carbohydrate determinants), wspólne dla  glikoprotein o różnej budowie i funkcji. Obecność IgE anty-CCD nie odpowiada za objawy alergii. Stwierdzana jest rzadko u osób bez objawów alergii, a w wyższym procencie u osób cierpiących na alergię, zwłaszcza uczulonych na pyłki roślin (do 15%). Panel alergenów zawiera: ekstrakt mleka krowiego (f2);  alfa-laktoalbuminę (f76, nBos d4); beta-laktoglobulinę (f77, nBos d5); kazeinę (f78, nBos d8); surowiczą albuminę wołową, BSA (e204, nBos d6) oraz CCD. Dla każdego z alergenów panelu ilościowy wynik stężenia sIgE podawany jest oddzielnie, na wspólnym raporcie testu.