Panel białka mleka DPA-Dx (6 alergenów)

Immunoenzymatyczne, ilościowe oznaczenie w surowicy krwi in vitro przeciwciał klasy IgE specyficznych w stosunku alergenów białek mleka. Badanie jest  przydatne w diagnostyce klinicznej zależnych od IgE chorób alergicznych. Przeciwciała klasy IgE uczestniczą w mechanizmie prowadzącym do atopowych, anafilaktycznych reakcji alergicznych (miejscowych lub uogólnionych), określonym jako natychmiastowa reakcja nadwrażliwości typu I. Osoby uczulone na obcy antygen, zwany alergenem,  posiadają w krwi, co najmniej, wykrywalne stężenie IgE swoistych dla tego alergenu, podczas gdy u osób zdrowych przeciwciała IgE o takiej swoistości są  nieobecne lub niewykrywalne. Obecne w miejscu wniknięcia alergenu swoiste IgE wzmacniają odpowiedź na alergen, prowadzącą do miejscowego stanu zapalnego, równocześnie nasilając produkcję specyficznej antygenowo IgE, co wzmocnienia i  (czasami) uogólnia alergiczne reakcje zapalne. Nasilenie reakcji alergicznej jest skorelowane ze stężeniem alergenowo-specyficznej IgE, przy czym korelacja ta jest zależna od alergenu. Oznaczenie in vitro poziomu alergenowo-specyficznej IgE, łącznie z wywiadem klinicznym i wynikami innych badań laboratoryjnych, jest pomocne w identyfikacji alergenu odpowiedzialnego za uczulenie. Oznaczenie IgE in vitro nie stanowi zagrożenia dla badanego, które istnieje w przypadków testów skórnych, zwłaszcza w przypadku testów w kierunku jadu owadów. Panel alergenów zawiera: mleko krowie (f2), nBos d4 alfa-laktoalbumina (f76), nBos d5 beta-laktoglobulina (f77), nBos d8 kazeina (f78), nBos d laktoferyna (f334), nBos d6 surowicza albumina wołowa (BSA) (e204), CCD.  Dla każdego z alergenów panelu, ilościowy wynik stężenia alergenowo-specyficznej IgE podawany jest oddzielnie, na wspólnym raporcie testu. Zakres raportowania 0,15 - 100 kU/l. Stężenia poniżej zakresu raportowane są jako < 0,15 kU/l, powyżej jako > 100 kU/l.