tlo strony
Znajdź badanie, pakiet lub artykuł

Panel urogenitalny 7 patogenów: Ch. Trachomatis, N.gonorrhoeae, M. genitalium, M. hominis, U. urealyticum, U.parvum, Trichomonas vaginalis met. real time PCR, jakościowo

Kod badania: 3119Kod ICD: -

Ogólnopolski czas oczekiwania na wynik to

8 dni

Wybierz punkt pobrań, by zobaczyć czas oczekiwania w Twoim punkcie.

Opis badania

Przedstawiony panel badań wykrywa obecność materiału genetycznego bakterii Chlamydia trachomatis, Neisseria gonorrhoeae, Mycoplasma genitalium, Mycoplasma hominis, Ureaplasma urealyticum, Ureaplasma parvum oraz pierwotniaka Trichomonas vaginalis. Badanie umożliwia rozpoznanie współistniejących zakażeń (koinfekcji) układu moczowo-płciowego, które wymagają wprowadzenia odmiennych metod leczenia. Oferowane badanie pozwala na przeprowadzenie szerokiej diagnostyki infekcji urogenitalnych czyli chorób przenoszonych drogą płciową.

Chlamydia trachomatis jest bakterią wywołującą chlamydiozę. Choroba ta przez długi czas może pozostać bezobjawowa. U kobiet Chlamydia trachomatis powoduje rozwój zapalenia szyjki macicy, które następnie prowadzi do zakażenia cewki moczowej. Zakażenia Chlamydia trachomatis korelują z występowaniem stanów zapalnych jajowodów, ryzykiem wystąpienia ciąży pozamacicznej, niepłodności związanej z niedrożnością dróg płciowych i nawracających poronień. U mężczyzn zakażenie Chlamydia trachomatis może powodować stany zapalne najądrzy i niegonokokowe zapalenie cewki moczowej.

Neisseria gonorrhoeae (dwoinka rzeżączki) – to gatunek patogennej bakterii, bytującej najczęściej w błonie śluzowej narządów płciowych, odpowiedzialnej za rozwój rzeżączki. Zakażenie Neisseria gonorrhoeae u mężczyzn powoduje rozwój rzeżączkowego zapalenia cewki moczowej, którego objawy obejmują śluzowo-ropną wydzielinę z cewki moczowej, częstsze parcie na mocz, ból i pieczenie podczas oddawania moczu oraz bolesne wzwody. Nieleczone skutkuje zapaleniem najądrzy. W niewielu przypadkach zakażenie opisaną bakterią ma charakter bezobjawowy.

U kobiet rzeżączka przebiega najczęściej z niewielkim nasileniem objawów jako zapalenie szyjki macicy z zakażeniem cewki moczowej. Symptomy choroby to nieprawidłowa wydzielina z pochwy/upławy, ból i pieczenie podczas oddawania moczu, częstsze parcie na mocz oraz ból podbrzusza.

Mycoplasma hominis i Mycoplasma genitalium to gatunki bakterii z rodzaju Mycoplasma. Cechą charakterystyczną tych drobnoustrojów jest brak ściany komórkowej, co powoduje nieskuteczność leczenia zakażenia wieloma antybiotykami (np. antybiotykami beta-laktamowymi). Mycoplasma hominis występuje u około 50% aktywnych seksualnie osób i nie wykazuje cech patogennych, a jej obecność w organizmie nie powoduje rozwoju chorób. W pewnych przypadkach zakażenie opisaną bakterią może być przyczyną chorób układu moczowo – płciowego oraz infekcji pozagenitalnych, szczególnie u osób o obniżonej odporności. Mycoplasma genitalium jest bakterią chorobotwórczą (patogenną) wywołującą nierzeżączkowe zapalenie cewki moczowej u mężczyzn i kobiet, zapalenie szyjki macicy, zapalenie błony śluzowej macicy i jajowodów oraz zapalenie miednicy mniejszej u kobiet. W wielu przypadkach aktywne zakażenie Mycoplasma genitalium lub Mycoplasma hominis może prowadzić do niepłodności, trudności w utrzymaniu ciąży, zwiększonego ryzyka poronienia lub porodu przedwczesnego. 

Ureaplasma urealyticum i Ureaplasma parvum to bakterie przenoszone głównie drogą płciową. Zakażenie ma najczęściej postać bezobjawową a symptomy choroby występują w przypadku szybkiego namnażania się tych drobnoustrojów. Ureaplasma urealyticum i Ureaplasma parvum powodują rozwój nierzeżączkowego zapalenia cewki moczowej. U kobiet nieleczone zakażenie jest przyczyną zapalenia szyjki macicy, endometrium, jajowodów i narządów miednicy mniejszej, natomiast u mężczyzn może prowadzić do zapalenia najądrzy. Wczesna diagnostyka i leczenie Ureaplasma urealyticum i Ureaplasma parvum są kluczowe, zwłaszcza w przypadku pacjentek planujących ciążę. Dużo większe znaczenie kliniczne, szczególnie w odniesieniu do patologii ciąży wykazuje Ureoplasma urealyticum.

Trichomonas vaginalis (rzęsistek pochwowy) to gatunek pasożyta układu moczowo-płciowego. Trichomonas vaginalis jest pierwotniakiem powodującym rozwój rzęsistkowicy, czyli choroby przenoszonej drogą płciową. Najczęstszymi objawami rzęsistkowicy są: bolesne oddawanie moczu, pieczenie w obrębie cewki moczowej, częstomocz oraz obecność żółto-zielonych upławów o nieprzyjemnym zapachu. W niektórych przypadkach choroba ta może mieć przebieg bezobjawowy. Obecność aktywnego zakażenia rzęsistkiem pochwowym w trakcie ciąży może prowadzić do przedwczesnego porodu i przeniesienia tego drobnoustroju w trakcie porodu do organizmu noworodka. W wyniku infekcji Trichomonas vaginalis u noworodka może dojść do wrodzonego zakażenia dróg moczowo-płciowych oraz dysfunkcji układu nerwowego, prowadzącej do niepełnosprawności umysłowej.

Przygotowanie do badania

Materiał biologiczny wykorzystywany do wykonania badania oraz przygotowanie pacjenta

Materiałem wykorzystywanym do wykonania badania jest wymaz z dróg moczowo-płciowych kobiety lub mężczyzny, wymaz z gardła, wymaz z miejsc zmienionych chorobowo, mocz lub nasienie (sperma).  

 

Wymaz z dróg moczowo-płciowych kobiety/ mocz

  • przez okres 24 godzin przed pobraniem należy zrezygnować ze współżycia płciowego oraz ograniczyć zabiegi higieniczno-pielęgnacyjne okolicy narządów płciowych. Nie należy wykonywać zabiegów inwazyjnych typu irygacja, peeling, nie stosować zasypek itp.;
  • wymazu nie należy pobierać w okresie krwawienia miesiączkowego;
  • przez okres 48 godzin przed pobraniem wymazu nie należy stosować żadnych leków dopochwowych lub maści zewnętrznych;
  • zachować 7 dni przerwy po leczeniu środkami przeciwdrobnoustrojowymi;
  • zachować 1 dzień przerwy po badaniu ginekologicznym czy USG ginekologicznym;
  • ·nie pobierać wymazów po zastosowaniu kwasu octowego i mlekowego (po kolposkopii);
  • w przypadku wymazu z cewki moczowej/ badania moczu należy wstrzymać się w oddawaniu moczu co najmniej przez 3 godziny. 

Wymaz z dróg moczowo-płciowych/ mocz/ nasienie mężczyzny

  • zachować 24 godzinną przerwę w wytryskach nasienia;
  • wstrzymać się w oddawaniu moczu co najmniej przez 3 godziny;
  • przez okres 24 godzin przed pobraniem materiału ograniczyć zabiegi higieniczno-pielęgnacyjne okolicy narządów płciowych;
  • przez okres 48 godzin przed pobraniem materiału nie należy stosować żadnych maści zewnętrznych;
  • zachować 7 dni przerwy po leczeniu środkami przeciwdrobnoustrojowymi;

 

Wymaz z gardła:

  • powinien być wykonany przed zastosowaniem leczenia środkami przeciwdrobnoustrojowymi lub 7 dni po zakończeniu leczenia;
  • ·optymalnie rano, na czczo, po delikatnym przepłukaniu ust wodą. Przed pobraniem wymazu nie należy myć zębów, należy wyjąć ruchome protezy zębowe;
  • w przypadku przygodnego pobierania wymazu w ciągu dnia należy wstrzymać się z przyjmowaniem napojów i posiłków na co najmniej 3 godziny.

     

    Wymaz z wymaz z miejsca zmienionego chorobowo:

  • powinien być wykonany przed zastosowaniem leczenia środkami przeciwdrobnoustrojowymi lub 7 dni po zakończeniu leczenia.
Więcej informacji

Badanie jest dedykowane dla:

Opis badania

Przygotowanie do badania

Więcej informacji

Artykuły powiązane z badaniem

Badanie dostępne w pakietach:
e-Pakiet wysyłkowy, rozszerzony - infekcje intymne, badania genetyczne dla kobiet (HPV + 7 patogenów)
477,00 PLN
Sprawdź
e-Pakiet wysyłkowy - infekcje intymne, badania genetyczne dla mężczyzn (7 patogenów)
300,00 PLN
Sprawdź
e-Pakiet wysyłkowy - infekcje intymne, badania genetyczne dla kobiet (7 patogenów)
300,00 PLN
Sprawdź