Czym objawia się rzęsistkowica?

Redakcja Diagnostyki


Udostępnij

Rzęsistkowica to schorzenie spowodowane zarażeniem pierwotniakiem – rzęsistkiem pochwowym Trichomonas vaginalis. U części kobiet infekcja przebiega bezobjawowo, u innych obecne mogą być żółtozielone upławy o nieprzyjemnym, charakterystycznym zapachu. U mężczyzn może być przyczyną zapalenia cewki moczowej. Sprawdź, jakie objawy mogą wskazywać na zakażenie rzęsistkiem pochwowym i jak można się nim zarazić.

rzęsistkowica badania

Czym są choroby przenoszone drogą płciową?

Choroby przenoszone drogą płciową stanowią istotny problem epidemiologiczny na całym świecie, któremu można zapobiegać poprzez właściwą edukację seksualną i dostęp do barierowych środków antykoncepcyjnych. Są grupą schorzeń zakaźnych, w których do transmisji czynnika chorobotwórczego dochodzi na drodze kontaktów seksualnych. Do najczęściej występujących chorób przenoszonych drogą płciową należą rzęsistkowica, zakażenie wirusem brodawczaka ludzkiego, chlamydioza, rzeżączka, kiła, opryszczka narządów płciowych i zakażenie HIV. Dotyczą one najczęściej osób pomiędzy 15. a 50. rokiem życia. Uważa się, że na ich wystąpienie szczególnie narażone są osoby z wywiadem przebytych chorób wenerycznych, utrzymujące kontakty seksualne bez użycia barierowych środków antykoncepcyjnych z wieloma partnerami, po przebytym ataku na tle seksualnym, nadużywające alkoholu oraz zażywające narkotyki. Udowodniono, iż zabieg obrzezania zmniejsza ryzyko wystąpienia chorób przenoszonych drogą płciową u mężczyzn nawet o 50–60%.

Rzęsistkowica – przyczyna i objawy

Rzęsistkowica jest jedną z najczęstszych wyleczalnych chorób przenoszonych drogą płciową. Za jej wystąpienie odpowiada pierwotniak – rzęsistek pochwowy Trichomonas vaginalis. Doniesienia co do częstości zarażenia nim są różne, zależne od badanej populacji. Szacuje się, że w Stanach Zjednoczonych infekcja dotyczy 0,5% mężczyzn i 1,8% kobiet, najczęściej w wieku 40–49 lat.

Do zachorowania na rzęsistkowicę dochodzi w wyniku kontaktu seksualnego z osobą zakażoną. Pierwotniak bytuje w świetle pochwy, cewki moczowej i pęcherza moczowego. Wydzielane przez niego białka prowadzą do uszkodzenia nabłonka, który wyściela drogi moczowo-płciowe. Charakterystyczne dla zakażenia u kobiet jest zwiększenie pH w pochwie.

Okres inkubacji, czyli czas od zakażenia do wystąpienia pierwszych objawów, wynosi u kobiet od 5 do 28 dni. Po tym czasie mogą pojawić się symptomy – ból w trakcie stosunku płciowego, objawy dyzuryczne (ból, pieczenie podczas oddawania moczu), zaczerwienienie warg sromowych i obecność żółtozielonych upławów o charakterystycznym, nieprzyjemnym zapachu. U mężczyzn może dojść do zapalenia cewki moczowej (z zaczerwienieniem ujścia cewki moczowej, wyciekiem z cewki i objawami dyzurycznymi), rzadziej zapalenia gruczołu krokowego lub najądrza.

Diagnostyka i leczenie rzęsistkowicy

Pojawienie się objawów mogących sugerować rzęsistkowicę powinno skłonić kobietę do wizyty u ginekologa, a mężczyznę do zgłoszenia się na konsultację z urologiem. Wywiad powinien obejmować, oprócz informacji na temat aktualnych symptomów, dane dotyczące aktywności seksualnej i stosowanych metod antykoncepcyjnych oraz historię przebytych chorób przenoszonych drogą płciową. W przypadku kobiet konieczne jest wykonanie pełnego badania ginekologicznego i pobranie materiału do badania mikroskopowego. U mężczyzn zwykle wykonuje się wymaz z okolicy cewki moczowej. Rozpoznanie jest najczęściej stawiane po badaniu mikroskopowym, w którym bezpośrednio uwidacznia się pierwotniaka. U kobiet czasem wykonuje się test polegający na dodaniu kilku kropli wodorotlenku potasu do wydzieliny z dróg rodnych – charakterystyczny „rybi” zapach wskazuje na zakażenie rzęsistkiem pochwowym.

Leczenie rzęsistkowicy powinno objąć zarówno osobę chorą, jak i jej partnera/partnerów seksualnych. Konieczne jest stosowanie leków przeciwpierwotniakowych, najczęściej metronidazolu lub tynidazolu w formie doustnej. Co istotne, w trakcie leczenia konieczna jest bezwzględna abstynencja alkoholowa. Nieleczona rzęsistkowica może być przyczyną niepłodności.

Rzęsistkowica w ciąży – co warto wiedzieć?

Zakażenie rzęsistkiem pochwowym w ciąży nie może być bagatelizowane, dlatego wystąpienie niepokojących objawów lub rozpoznanie zakażenia u partnera powinno skłonić kobietę do pilnej konsultacji z ginekologiem. Nieleczona rzęsistkowica u kobiety ciężarnej może wiązać się z poważnymi konsekwencjami zarówno dla matki, jak i dziecka – zarażenie zwiększa ryzyko przedwczesnego porodu, niskiej masy urodzeniowej noworodka i przedwczesnego pęknięcia błon płodowych. Ponadto może być przyczyną wystąpienia zapalenia narządów miednicy mniejszej u matki. Leczenie rzęsistkowicy w ciąży polega na stosowaniu metronidazolu.

Profilaktyka rzęsistkowicy – na czym polega?

Podstawą zapobiegania chorobom przenoszonym drogą płciową jest odpowiednia edukacja, która powinna być zapewniona wszystkim osobom jeszcze przed rozpoczęciem aktywności seksualnej. Stosunek powinien odbywać się z użyciem prezerwatywy przez cały czas jego trwania. Należy również unikać kontaktów seksualnych z przypadkowymi osobami, prostytutkami, a także ograniczyć ilość spożywanego alkoholu oraz zrezygnować ze stosowania narkotyków. W przypadku rozpoznania rzęsistkowicy należy poddać badaniu i ewentualnemu leczeniu również partnera oraz powstrzymać się od kontaktów seksualnych do czasu zakończenia farmakoterapii.

Autor: lek. Agnieszka Żędzian

Bibliografia:

  1. Garcia M., Leslie S., Wray A., Sexually Transmitted Infections, „StatPearls” 2022, dostęp online: grudzień 2022, https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK560808/.
  2. Schumann J., Plasner S., Trichomoniasis, „StatPearls” 2022, dostęp online: grudzień 2022, https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK534826/.
  3. Schwebke J., Burgess D., Trichomoniasis, „Clinical Microbiology Reviews” 2004, dostęp online: grudzień 2022, https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC523559/.