Peroksydaza glutationowa (GPX), enzym antyoksydacyjny

Oznaczenie w krwi pełnej wykonywane jest w celach diagnostyczno-rokowniczych (np. ocena stresu oksydacyjnego, spuplementacji) i profilaktycznych. Peroksydaza glutationowa GPX, (ang. glutathione peroxidase), należąca do selenoprotein, jest enzymem antyoksydacyjnym, jednym z markerów stresu oksydacyjnego o aktywności zależnej od poziomu selenu w organizmie, co wynika z obecność reszty selenocysteinowej (Se-Cys) w jej centrum aktywnym. Główną funkcją peroksydazy glutationowej (GPX) jest ochrona przed nadtlenkami (nadtlenkiem wodoru i nadtlenkami organicznymi, np. wodoronadtlenkami lipidowymi) powstającymi w trakcie procesów biochemicznych. Obniżona aktywność GPX obserwowana jest w przypadku zbyt małej zawartości selenu w diecie, w efekcie narażenia zawodowego i/lub środowiskowego na substancje chemiczne (np. metale ciężkie, smog), w niektórych stanach patologicznych (nowotwory, chorobach układu krążenia, przewlekłej niewydolności nerek); fizjologicznie, u kobiet w prawidłowej ciąży. Monitorowanie aktywności GPX wskazane jest przy długotrwałym stosowaniu suplementów diety (selen, witamina E). Aktywność GPX oznaczana jest w osoczu i erytrocytach, przy czym oznaczana w osoczu jest markerem tzw. zmian krótkich – widocznych po ok. 3-4 tygodniach, a oznaczana w erytrocytach jest markerem zmian zauważalnych po ok. 3-4 miesiącach.