Posiew z odleżyny (bad. bakter.)

Posiew z odleżyny jest wykonywany  dla ustalenia gatunków bakterii powodujących zakażenie rany i wdrożenia celowanego leczenia. Odleżyna jest martwicą skóry, tkanki podskórnej i mięśni powstająca w wyniku niedotlenienia związanego z długotrwałym uciskiem podłoża na ciało (pośladki, kostki nóg, pięty). Odleżyna sięgać może do kości, z drugie strony obejmuje również śluzówki. Pojawia się u obłożnie chorych z upośledzoną możliwością ruchu lub chorych długotrwale nieprzytomnych. Wtórnie ulega zakażeniu, na jej powierzchni bakterie wytwarzają warstwę biologiczną. Właściwości warstwy biologicznej składającej się z bakterii i związków przez nie wytwarzanych oraz fragmenty znekrotyzowanych tkanek, dają możliwość rozwoju bakterii wrażliwych na tlen w środowisku teoretycznie tlenowym. W przypadku odleżyn głębokich, sięgających do kości rozwijać się mogą bakterie beztlenowe. Zakażona odleżyna i jej otocznie może wydzielać nieprzyjemny zapach. Wymaz z odleżyny wykonywany  jest dla ustalenia gatunków bakterii powodujących zakażenie.  Powinien być  wykonywany ze zmian możliwie świeżych, na 4 godziny przed pobraniem materiału nie stosować środków bakteriostatycznych i dezynfekcji, nie wykonywać badania w trakcie antybiotykoterapii ogólnoustrojowej.