Ropa posiew (bad. bakter.)

Badanie ropy ma na celu potwierdzenie etiologii infekcyjnej; identyfikację czynnika etiologicznego; ukierunkowanie antybiotykoterapii. Materiału na posiew nie powinno się pobierać podczas terapii antybiotykowej (materiał można pobrać po upływie pięciu dni od zakończenia terapii). Jeżeli materiał został pobrany należy podać informację o antybiotykoterapii. Ropa jest wydzieliną powstającą w wyniku inwazji bakterii do tkanki, narządu, jamy ciała. Składa się z wysięku, krwinek białych (głównie leukocytów wielojądrzastych), zakażających drobnoustrojów oraz fibryny, szczątków obumarłej tkanki. Bakterie identyfikowane w ropie zależą od rodzaju miejsca zapalnego. W ropie stwierdza się obecność flory naturalnej oraz gatunki patogenne, tlenowe i beztlenowe, w lecznictwie zamkniętym należące często do szczepów szpitalnych. Powszechnie w ropie identyfikowane są: gronkowiec Staphylococcus aureus, paciorkowiec ropny: Streptococcus pyogenes, pałeczka ropy błękitnej Pseudomonas aeruginosa. Najczęstszym patogenem izolowanym u ludzi ze zmian ropnych jest S. pyogenes, odpowiedzialny za czyraki, trądzik, nieżyt dróg oddechowych i moczowych, zapalenie ucha środkowego, zapalenie płuc i mózgu.