Rozpuszczalny receptor transferyny
Synonimy: sTfR
Kategoria badań:
Ogólnopolski czas oczekiwania na wynik to
1-7 dni
Wybierz punkt pobrań, by zobaczyć czas oczekiwania w Twoim punkcie.
Opis badania
Rozpuszczalny receptor transferryny (sTfR). Oznaczenie przydatne w różnicowaniu przyczyn niedokrwistości.
Przygotowanie do badania
Brak szczególnych wskazań.
Rytm dobowy
Zmienność dobowa; zachowywać porę pobrania
Na czczo
Na czczo (13-14 h), o 7.00-10.00, ostatni posiłek poprzedniego dnia o 18.00.
Rozpuszczalny receptor transferyny - więcej informacji
Oznaczenie stężenia rozpuszczalnej formy receptora transferryny – sTfR (ang. soluble transferrin receptor) w surowicy krwi jest wykonywane w diagnostyce niedoborów żelaza oraz różnicowaniu niedokrwistości z niedoboru żelaza i niedokrwistości spowodowanej chorobami przewlekłymi. Obecny w krążeniu, rozpuszczalny receptor transferryny, sTfR, powstaje w wyniku proteolizy receptora błonowego dla kompleksu transferryny: apotransferryny związanej z żelazem. Stężenie uwolnionego do krążenia sTfR jest proporcjonalne do ilości receptorów transbłonowych na komórkach, a tym samym do zapotrzebowania komórek na żelazo. Przy zwiększonym zapotrzebowaniu komórek, np. w wyniku niedoboru żelaza w tkance, dochodzi do wzmożenia syntezy receptorów błonowych, w efekcie do wzrostu stężenia sTfR w krwi. Ponieważ głównymi odbiorcami żelaza są komórki erytropoetyczne (erytroblasty), stężenie sTfR odzwierciedla zapotrzebowanie na żelazo tych właśnie komórek – w niedoborach zapasów tkankowych lub zwiększonej erytropoezie. Stężenie sTfR nie zależy od: stanu zapalnego, choroby nowotworowej i chorób wątroby, dlatego pozwala na odróżnienie niedokrwistości z niedoboru żelaza od niedokrwistości w chorobach przewlekłych. Stężenie sTfR odzwierciedla funkcjonalną pulę żelaza w przeciwieństwie do stężenia ferrytyny informującego o ilości żelaza zmagazynowanego w tkance.
Możliwe przyczyny odchyleń od normy
Wzrost stężenia: niedobór żelaza (z rozwiniętą niedokrwistością mikrocytarną lub bez niedokrwistości), niedokrwistość hemolityczna, talasemia, dziedziczna sferocytoza, niedokrwistość megaloblastyczna, w zespole mielodysplastycznym, ciąża
Obniżone stężenia: chemioterapia.
Czynniki mogące mieć wpływ na wynik badania
Wzrost stężenia: niedobór żelaza (z rozwiniętą niedokrwistością mikrocytarną lub bez niedokrwistości), niedokrwistość hemolityczna, talasemia, dziedziczna sferocytoza, niedokrwistość megaloblastyczna, w zespole mielodysplastycznym, ciąża
Obniżone stężenia: chemioterapia.
Opis badania
Przygotowanie do badania
Więcej informacji
Artykuły powiązane z badaniem
