Wskaźnik albumina/kreatynina w moczu (ACR)

Ilość albuminy w moczu, albuminuria,  jest wskaźnikiem wydolności nerek. Określenie albuminurii jest przydatne w monitorowaniu wczesnych chorób nerek o podłożu cukrzycowym, jako wskaźnik dysfunkcji śródbłonka naczyniowego i subklinicznych chorób układu krążenia oraz w określaniu ryzyka powikłań u chorób na oddziałach intensywnej opieki lekarskiej. Prawidłowa ilość albuminy w moczu (normoalbuminuria), określana na podstawie wskaźnika  albumina/kreatynina, ACR (ang. albumin/creatinine ratio) wynosi  <30 mg/g kreatyniny, co odpowiada ilości wydalonej albuminy wyrażonej przez AER (ang. albumin excretion rate) < 30 mg/24 h i prędkości wydalania albuminy < 20 µg/min.  Mikroalbuminurią nazywany jest stan, w którym umiarkowanie podniesionym stężeniom albuminy w moczu nie towarzyszą widoczne objawy nefropatii. Mikroalbuminurię charakteryzuje zakres ACR 30 – 300 mg/g, w jednostkach alternatywnych 3,39 – 33,9 mg/mmol kreatyniny (mnożnik 0,113), co odpowiada AER w zakresie 30 – 300 mg/24h i wydalaniu albuminy z prędkością 20 – 200 µg/min. Stan w którym ACR > 300 mg/g kreatyniny, AER > 300 mg/24h a wydalanie albuminy odbywa się  z prędkością ≥ 200 µg/min. określany jest jako jawny białkomocz.
Mikroalbuminuria świadczy o uszkodzeniu śródbłonka naczyniowego. Jest wskaźnikiem subklinicznych schorzeń układu krążenia oraz wskaźnikiem prognostycznym nefropatii w przebiegu cukrzycy typu I i II i w nadciśnieniu tętniczym.  Wzrost mikroalbuminurii podczas pierwszych 48 godzin po przyjęciu na oddział  intensywnej opieki wskazuje na zwiększone ryzyko ostrej niewydolności oddechowej, zespołu niewydolności wielonarządowej i zejścia śmiertelnego. Wykazanie mikroalbuminurii wymaga wykrycia zwiększonego wydalania albuminy przynajmniej w dwóch z trzech próbek moczu, po wykluczeniu infekcji, ostrych kryzysów metabolicznych i proteinurii. U chorych na cukrzycę, monitorowanych w kierunku mikroalbuminurii, należy rozważyć obecność innych stanów mogących zwiększyć wydalanie albuminy z moczem, takich, jak: choroby nerek niezwiązane z cukrzycą, zanieczyszczenie moczu krwią menstruacyjną lub wydzieliną pochwową, niekontrolowane nadciśnienie, infekcja dróg moczowych, niekontrolowana cukrzyca, współistniejące choroby, czy ciężki wysiłek fizyczny.