Wskaźnik albumina/kreatynina w moczu (ACR)

Krótko o badaniu

Wskaźnik albumina/kreatynina w moczu (ACR). Ocena albuminurii w przygodnej próbce moczu, przydatna w monitorowaniu wczesnych nefropatii o podłożu cukrzycowym oraz jako  wskaźnik dysfunkcji śródbłonka naczyniowego i subklinicznych chorób układu krążenia.

Więcej informacji

Ilość albuminy w moczu, albuminuria,  jest wskaźnikiem wydolności nerek. Określenie albuminurii jest przydatne w monitorowaniu wczesnych chorób nerek o podłożu cukrzycowym, jako wskaźnik dysfunkcji śródbłonka naczyniowego i subklinicznych chorób układu krążenia oraz w określaniu ryzyka powikłań u chorób na oddziałach intensywnej opieki lekarskiej. Prawidłowa ilość albuminy w moczu (normoalbuminuria), określana na podstawie wskaźnika  albumina/kreatynina, ACR (ang. albumin/creatinine ratio) wynosi  <30 mg/g kreatyniny, co odpowiada ilości wydalonej albuminy wyrażonej przez AER (ang. albumin excretion rate) < 30 mg/24 h i prędkości wydalania albuminy < 20 µg/min.  Mikroalbuminurią nazywany jest stan, w którym umiarkowanie podniesionym stężeniom albuminy w moczu nie towarzyszą widoczne objawy nefropatii. Mikroalbuminurię charakteryzuje zakres ACR 30-300 mg/g kreatyniny, co odpowiada AER w zakresie 30-300 mg/24h i wydalaniu albuminy z prędkością 20 – 200 µg/min. Stan w którym ACR > 300 mg/g kreatyniny, AER > 300 mg/24h a wydalanie albuminy odbywa się  z prędkością ≥ 200 µg/min. określany jest jako jawny białkomocz.
Mikroalbuminuria świadczy o uszkodzeniu śródbłonka naczyniowego, jest wskaźnikiem subklinicznych schorzeń układu krążenia oraz wskaźnikiem prognostycznym nefropatii w przebiegu cukrzycy typu I i II i w nadciśnieniu tętniczym.  Wzrost mikroalbuminurii podczas pierwszych 48 godzin po przyjęciu do oddziału intensywnej opieki wskazuje na zwiększone ryzyko ostrej niewydolności oddechowej, zespołu niewydolności wielonarządowej i zejścia śmiertelnego. Wykazanie mikroalbuminurii wymaga wykrycia zwiększonego wydalania albuminy przynajmniej w dwóch, z trzech próbek moczu, po wykluczeniu infekcji, ostrych kryzysów metabolicznych i proteinurii. U chorych na cukrzycę, monitorowanych w kierunku mikroalbuminurii, należy rozważyć obecność innych stanów mogących zwiększyć wydalanie albuminy z moczem, takich, jak: choroby nerek niezwiązane z cukrzycą, zanieczyszczenie moczu krwią menstruacyjną lub wydzieliną pochwową, niekontrolowane nadciśnienie, infekcja dróg moczowych, niekontrolowana cukrzyca, współistniejące choroby, ciężki wysiłek fizyczny.

Przygotowanie do badania

Przed badaniem unikać intensywnego wysiłku fizycznego.  Nie wykonywać badania w trakcie infekcji dróg moczowych.

Wysiłek i stres

Unikać intesnywnego wysiłku i stresu

Rytm dobowy

Zmienność dobowa; zachowywać porę pobrania

Możliwe przyczyny odchyleń od normy