Brodawki na szyi – co je powoduje i jak je usunąć?

Brodawczaki to zmiany skórne, które mogą pojawiać się zarówno na szyi, jak i w innych obszarach ciała. W znakomitej większości przypadków zmiany te są wywoływane przez wirusa brodawczaka ludzkiego (HPV), który wnika do organizmu poprzez kontakt ze skórą lub zakażonymi przedmiotami. Pomimo że brodawki na szyi rzadko są bolesne, ich obecność może być uciążliwa, zwłaszcza jeśli pojawiają się w miejscach narażonych na otarcia od odzieży. Choć zazwyczaj nie stanowią poważnego zagrożenia dla zdrowia, to warto je obserwować i usuwać, jeśli zajdzie taka potrzeba. W tym artykule przyjrzymy się przyczynom powstawania brodawek i włókniaków, a także najskuteczniejszym metodom ich usuwania, które mogą pomóc odzyskać komfort i pewność siebie.

Czym są włókniaki, brodawki na szyi?

Włókniaki i brodawki na szyi to zmiany skórne, które dość często pojawiają się u osób dorosłych, a niekiedy również u dzieci.

Włókniaki to łagodne, nienowotworowe narośla skórne, które powstają z tkanki łącznej. Mają postać miękkich, często zwisających grudek, występujących w różnych miejscach na skórze, w tym także na szyi. Zwykle są koloru ciała lub lekko ciemniejsze, a ich wielkość waha się od kilku do kilkunastu milimetrów. Włókniaki pojawiają się spontanicznie, a ich przyczyny nie są w pełni znane, choć w niektórych przypadkach mogą być związane z predyspozycjami genetycznymi lub czynnikami hormonalnymi.

Brodawki z kolei to zmiany skórne wywołane przez wirusa brodawczaka ludzkiego (HPV). Działanie wirusa powoduje zwiększenie produkcji twardego białka (kreatyny) w zainfekowanych tkankach górnej warstwy naskórka, co skutkuje powstawaniem nieestetycznych grudek zwanych brodawkami. Brodawki wirusowe przyjmują wielkość od 1 do 20 milimetrów, a ich kolor może sięgać od cielistego lub białego do ciemnobrązowego. Zmiany te mają zwykle postać niewielkich, twardych guzków, które mogą być gładkie lub mieć nieco chropowatą powierzchnię i występują pojedynczo lub w grupach. Najczęściej nie sprawiają one bólu ani dyskomfortu, ale mogą ulec uszkodzeniu, gdy znajdują się w miejscach narażonych na ciągły kontakt z odzieżą.

Obecnie medycyna wyróżnia ponad 200 różnych odmian wirusa brodawczaka ludzkiego (HPV), a także liczne typy kliniczne samych brodawek, w zależności od ich wyglądu i umiejscowienia. Do najczęściej występujących brodawek wirusowych zalicza się:

• brodawki nitkowate – długie, zwisające narośla, osadzone na cienkiej szypułce,
• kurzajki – okrągłe zmiany, wystające na wysokość 1-2 mm ponad powierzchnię skóry,
• kłykciny kończyste – rozwijające się głównie na narządach płciowych, przypominające wyglądem kalafior,
• brodawki płaskie – małe zmiany o gładkiej powierzchni, w kolorze skóry lub lekko ciemniejsze, nie wystające ponad powierzchnię skóry, co wyróżnia je od innych typów brodawek,
• brodawki wewnątrzprzewodowe – zlokalizowane w przewodach gruczołów sutkowych.

Zarówno brodawki, jak i włókniaki są stosunkowo nieszkodliwe, jednak mogą być uciążliwe dla osób, które ich doświadczają, zwłaszcza gdy występują w widocznych miejscach, takich jak szyja i okolice dekoltu. Warto jednak wiedzieć, że nie zawsze można odróżnić brodawkę od polipa czy nowotworu złośliwego, dlatego wszystkie zmiany skórne należy skonsultować z lekarzem, szczególnie gdy stają się większe, bolesne lub występują w większej liczbie.

Brodawki na szyi – przyczyny

Brodawki wirusowe pojawiają się na skórze w wyniku zakażenia wirusem brodawczaka ludzkiego (HPV), który występuje w wielu różnych odmianach. Niektóre z tych wariantów odpowiadają za pojawienie się łagodnych zmian skórnych, inne wywołują zmiany w okolicach narządów płciowych, zwane kłykcinami, a niektóre mogą prowadzić do rozwoju nowotworów, takich jak rak szyjki macicy, prącia czy skóry. Do zakażenia się dochodzi poprzez bezpośredni kontakt z osobą będącą nosicielem wirusa lub przez używanie wspólnych przedmiotów, takich jak ręczniki, ubrania, akcesoria do golenia czy klapki basenowe. 

Do czynników zwiększających ryzyko zakażenia zalicza się:

• osłabiony układ odpornościowy: osoby z obniżoną odpornością, na przykład w wyniku przewlekłych chorób, stresu, czy leczenia immunosupresyjnego, są bardziej narażone na zakażenie się wirusem HPV i rozwój brodawek;
• nadmierną potliwość i tarcie skóry: tarcie odzieży i wilgoć sprzyjają rozwojowi wirusa, a także zwiększają ryzyko urazów skóry, umożliwiających wnikanie wirusa do głębszych warstw skóry;
• predyspozycje genetyczne: u niektórych osób występuje genetyczna skłonność do pojawiania się brodawek: w rodzinach, gdzie brodawki występują często, ryzyko ich pojawienia się jest wyższe;
• zaburzenia hormonalne: wzrost poziomu niektórych hormonów, na przykład w czasie ciąży, może sprzyjać rozwojowi brodawek na szyi; hormony mogą też wpływać na stan skóry, zwiększając podatność na infekcje;
• brak higieny osobistej, zwłaszcza w obszarach, gdzie skóra jest narażona na pot i kontakt z ubraniem.

Narośla na szyi – czy są zaraźliwe?

Narośla na szyi, takie jak brodawki, mogą być zaraźliwe, szczególnie jeśli są wywołane wirusem brodawczaka ludzkiego. Wirus HPV może przenosić się poprzez bezpośredni kontakt ze skórą osoby zakażonej lub kontakt z powierzchniami, które miały styczność z nosicielem wirusa, takimi jak ręczniki, ubrania, czy pościel. Z tego powodu ważne jest, aby osoby mające brodawki na szyi unikały rozdrapywania zmian oraz dbały o higienę osobistą, aby zminimalizować ryzyko rozprzestrzeniania wirusa. Wirusem HPV można się również zarazić w miejscach publicznych, takich jak baseny czy siłownie, gdzie wilgoć sprzyja utrzymywaniu się tego patogenu na powierzchniach, które miały z nim kontakt. 

Warto jednak wiedzieć, że nie każda osoba, która jest narażona na kontakt z HPV, będzie miała brodawki. Dużą rolę w rozwoju zmian skórnych odgrywa bowiem stan układu odpornościowego, który może chronić przed infekcją i nie pozwolić wirusowi na rozwój.

Brodawczaki na szyi a pasożyty – czy istnieje związek?

Brodawczaki na szyi, będące rodzajem łagodnych zmian skórnych, nie mają związku z infekcjami pasożytniczymi. Brodawki wirusowe pojawiają się w wyniku zakażenia wirusem HPV, do którego dochodzi poprzez kontakt ze skórą, błonami śluzowymi, krwią lub śliną osoby zakażonej. Z kolei pasożyty, takie jak wszy, tasiemce, czy owsiki, to organizmy, które żyją kosztem swojego gospodarza i wywołują inne dolegliwości, jak swędzenie, bóle brzucha czy zmiany w trawieniu.

Choć brodawki i pasożyty mogą powodować problemy zdrowotne, nie są ze sobą powiązane w sensie przyczynowo-skutkowym. Brodawczaki na szyi nie są wynikiem zakażenia pasożytem, ani nie mają związku z problemami pasożytniczymi w organizmie. Jeśli jednak zauważysz jakiekolwiek zmiany skórne lub inne objawy, zawsze warto skonsultować się z lekarzem, aby ustalić dokładną przyczynę i wdrożyć odpowiednie leczenie.

Brodawki na szyi – badania

Brodawki na szyi, choć zazwyczaj są łagodnymi zmianami skórnymi, wymagają odpowiedniej diagnozy, by wykluczyć inne poważniejsze schorzenia. W przypadku pojawienia się brodawek na szyi, warto przeprowadzić kilka badań diagnostycznych aby upewnić się, że nie mają one charakteru nowotworowego lub nie są wynikiem infekcji wirusowej.

Do badań tych zalicza się:

• test na obecność wirusa HPV, pozwalający na różnicowanie wysoko i niskoonkogennych typów HPV – służący do wykrycia obecności wirusa oraz oceny ryzyka wystąpienia brodawek nowotworowych,
• biopsję połączoną z badaniem histopatologicznym – w przypadku wątpliwości co do charakteru brodawki, lekarz może zlecić biopsję, czyli pobranie próbki tkanki do badania pod mikroskopem oraz badanie histopatologiczne, które pozwala na dokładne sprawdzenie komórek zmienionych chorobowo pod kątem zmian nowotworowych.

Brodawka na szyi – jak usunąć?

Istnieje kilka różnych sposobów leczenia brodawczaków. Aby wybrać najbardziej odpowiednią metodę należy skonsultować się z dermatologiem, który dokona oceny zmiany za pomocą dermatoskopu i dobierze najefektywniejszą formę leczenia.

Najczęściej stosowane zabiegi to laserowe usuwanie brodawek oraz krioterapia, czyli zamrażanie ciekłym azotem. Laseroterapia jest wyjątkowo skuteczna i pozwala na eliminację nawet większych skupisk brodawek. Skoncentrowana wiązka lasera precyzyjnie niszczy chore tkanki, jednocześnie nie oddziałując na zdrową skórę, co minimalizuje ryzyko podrażnień. Krioterapia (polegająca na niszczeniu zakażonych wirusem tkanek przy użyciu niskiej temperatury) sprawdza się szczególnie dobrze w przypadku zmian łojotokowych. Procedura ta jest powtarzana kilkukrotnie, co prowadzi do oddzielenia zdrowych komórek od zmienionych chorobowo, umożliwiając ich usunięcie. Inne dostępne metody leczenia obejmują łyżeczkowanie, czyli mechaniczne usunięcie zmiany przy pomocy skalpela, elektrokoagulację, polegającą na zastosowaniu impulsu elektrycznego, często w połączeniu z łyżeczkowaniem w przypadku większych zmian oraz farmakoterapię, opartą na stosowaniu immunomodulatorów, sinekatechiny, leków keratolitycznych lub antyproliferacyjnych. W przypadku brodawek wywołanych wirusem HPV, lekarz może również zalecić stosowanie leków przeciwwirusowych lub immunomodulujących, które pomogą wzmocnić odporność organizmu i zmniejszyć ryzyko wystąpienia nowych zmian.

Przed usunięciem brodawek ważne jest, aby chronić je przed promieniowaniem UV, stosując kremy z wysokim filtrem. Nie należy również ich wyciskać ani rozdrapywać, ponieważ może to prowadzić do pogorszenia stanu skóry i rozprzestrzenienia się zmian. 

Domowe sposoby na brodawki na szyi

W internecie można znaleźć różne domowe sposoby usuwania narośli na szyi, np. stosowanie soku z glistnika lub preparatów dostępnych w aptekach, jednak żadna z nich nie ma potwierdzonej skuteczności w usuwaniu brodawek. Próba samodzielnego pozbycia się brodawki w domu jest niemożliwa i wiąże się z ryzykiem jej uszkodzenia, co może prowadzić do krwawienia i stanu zapalnego. W celu pozbycia się brodawek należy udać się do specjalisty mającego odpowiednie doświadczenie w leczeniu i bezpiecznym usuwaniu zmian skórnych.