Chordotomia

Chordotomia (z łac. chorda – ‘struna grzbietowa’, czyli struktura, z której rozwija się kręgosłup oraz z grec. tomia, oznaczająca ‘nacięcie’) to zabieg chirurgiczny, który polega na celowym przecięciu wybranych nerwów w obrębie ośrodkowego układu nerwowego. Zwykle dotyczy włókien przewodzących informacje bólowe w rdzeniu kręgowym. W zależności od indywidualnych wskazań chordotomia może zostać przeprowadzona w różny sposób:

• metodą „otwartą”, czyli najbardziej inwazyjną wraz z usunięciem fragmentów kręgów i aparatu więzadłowego kręgosłupa,
• techniką przezskórną – tzw. RFA (ang. Radiofrequency Ablation), która polega na uszkodzeniu wybranych nerwów za pomocą energii cieplnej,
• endoskopowo,
• metodą przezkrążkową z użyciem specjalnych elektrod wprowadzonych do kanału kręgowego za pomocą igły.

Chordotomia stanowi jedną z metod leczenia silnego i przewlekłego bólu, czyli tzw. analgezji. Metody zabiegowe można rozważyć u pacjentów, u których inne sposoby łagodzenia dolegliwości, takie jak leki przeciwbólowe i założenie blokady, okazały się nieskuteczne lub wywoływały poważne działania niepożądane. Przecięcie nerwów przewodzących ból w obrębie rdzenia kręgowego blokuje jego odczuwanie, co znacznie poprawia komfort życia chorego.

Chordotomia może być brana pod uwagę jako sposób leczenia przewlekłego bólu w przypadku pacjentów z zaawansowaną chorobą nowotworową. Obecnie jednak odchodzi się od tej metody, ponieważ u części osób okazywała się ona nieskuteczna. Po pewnym czasie od zabiegu, na skutek procesów regeneracyjnych, przecięte nerwy odzyskiwały zdolność do przewodzenia bodźców. Wówczas ból powracał, w dodatku w większym natężeniu niż pierwotnie.

Możliwe powikłania zabiegu chordotomii wiążą się z ryzykiem uszkodzenia okolicznych nerwów. Obejmują m.in. zaburzenia koordynacji ruchu, niedowład czy nawet niewydolność oddechową.