Inhibitory MAO

Inhibitory MAO – leki (inhibitory monoaminooksydazy, iMAO) hamujące aktywność enzymu monoaminooksydazy, która odpowiada w ludzkim organizmie za rozkład neuroprzekaźników, w tym serotoniny, dopaminy, adrenaliny i noradrenaliny. Leki te, blokując działanie enzymu, powodują wzrost ilości neuroprzekaźników uwalnianych do krwi nasilając ich działanie. W zależności od sposobu działania i rozkładu określonego neuroprzekaźnika wyróżnia się iMAO-A i iMAO-B. Rola tych pierwszych wiąże się z regulacją nastroju, ponieważ wpływają na rozkład serotoniny, adrenaliny i noradrenaliny, natomiast iMAO-B przypisuje się znaczenie w rozwoju chorób neurodegeneracyjnych. Biorąc pod uwagę wybiórczość działania iMAO dzieli się na 3 generacje: I generacja- leki nieselektywne, wiążące się nieodwracalnie z monoaminooksydazą (fenelzyna, nialamid); II generacja- selektywne i nieodwracalne (selegilina); III generacja- selektywne i odwracalne (moklobemid). Inhibitory MAO znalazły zastosowanie w leczeniu depresji, fobii społecznych oraz choroby Parkinsona. Działaniami niepożądanymi zastosowania iMAO są m.in.: zaburzenia snu, bóle głowy, nudności, drgawki, omamy, zapalenie wątroby, zmiany w obrazie krwi, dolegliwości żołądkowo jelitowe, suchość w ustach. W Polsce zarejestrowane jest tylko kilka preparatów z grupy iMAO: selegilina moklobemid, rasagilina.

Inhibitory MAO - naturalne

Naturalnymi inhibitorami MAO są alkaloidy występujące w takich roślinach jak miłorząb dwuklapowy, czarna porzeczka, dziurawiec, męczennica.