Kiedy utrata wagi powinna niepokoić?

Utrata wagi może być naturalnym efektem zdrowego stylu życia, ale gdy pojawia się nagle, nie jest zamierzona, występuje bez wyraźnej przyczyny, powinna wzbudzić czujność. Niekontrolowane chudnięcie może być objawem poważnych schorzeń, od zaburzeń hormonalnych po choroby nowotworowe czy autoimmunologiczne. Utrata wagi powinna niepokoić gdy większa niż 5% masy ciała w ciągu ostatnich 6 miesięcy.  Jeśli redukcja masy ciała nie jest związana ze zmianą nawyków żywieniowych, podejmowaniem większej aktywności fizycznej, nie wiąże się z brakiem apetytu spowodowanym życiem w przewlekłym stresie lub pod wpływem traumy, spadek wagi może mieć podłoże chorobowe. Przyczyną niezamierzonej utraty masy ciała mogą być m.in.: cukrzyca, nadczynność tarczycy, zakażenia pasożytnicze, przewlekłe zapalne choroby jelit czy choroby nowotworowe. Mikrobiota jelitowa, złożona społeczność mikroorganizmów zasiedlających przewód pokarmowy, odgrywa kluczową rolę w trawieniu, metabolizmie, regulacji apetytu i odporności. Jej zaburzenia (tzw. dysbioza) mogą prowadzić do niezamierzonej utraty masy ciała. Nieprawidłowy skład mikrobioty (np. niedobór bakterii fermentujących błonnik) może upośledzać trawienie i wchłanianie składników odżywczych. Dysbioza może sprzyjać przewlekłemu zapaleniu jelit (nawet niskiego stopnia), co z kolei zwiększa zużycie energii przez organizm oraz nasila katabolizm mięśni.

Jak widać nagła i niezamierzona utrata wagi może mieć wiele przyczyn, jeśli towarzyszą jej niepokojące objawy jak przewlekłe zmęczenie, bóle brzucha, biegunki lub zaparcia, nudności, wzdęcia, nocne poty, duszności, kołatania serca, zaburzenia hormonalne należy skontaktować się z lekarzem.