Albumina w DZM

Ilość albuminy w moczu, albuminuria, jest wskaźnikiem wydolności nerek. Pomiar ilości albuminy traktowany jest jako badanie przesiewowe w kierunku niewydolności nerek u chorych na choroby przewlekłe: nadciśnienie oraz cukrzycę typu I i II wiążących się z ryzykiem niewydolności nerek. Prawidłowa ilość albuminy w moczu (normoalbuminuria), określana na podstawie ilościowego pomiaru stężenia albuminy w próbce moczu z dobowej zbiórki, wyrażona ilością wydalonej albuminy - AER (ang. albumin excretion rate), wynosi <30 mg/24 h,  a wskaźnikiem albumina/kreatynina, ACR (ang. albumin/creatinine ratio), <30 mg/g (<3mg/mmol) kreatyniny.  Albuminurią umiarkowanie podwyższoną nazywany jest stan, w którym umiarkowanie podniesionym stężeniom albuminy w moczu nie towarzyszą widoczne objawy nefropatii. Albuminurię umiarkowanie podwyższoną charakteryzuje AER w zakresie 30-300 mg/24 h i ACR 30-300 mg/g (3-30 mg/mmol) kreatyniny. Albuminuria znacznie podwyższona definiowana jest jako stan, w którym albuminuria przekracza wartość 300 mg/g (30 mg/mmol). Albuminuria umiarkowanie podwyższona jest wczesnym wskaźnikiem niewydolności nerek, poprzedzającym o nawet kilka lat objawy kliniczne uszkodzenia nerek. U chorych na cukrzycę i nadciśnienie obecność nasilonej albuminurii jest czynnikiem ryzyka rozwoju chorób układu sercowo-naczyniowego. Wskazuje się również na ryzyko rozwoju chorób sercowo-naczyniowych u osób bez cukrzycy i nadciśnienia. Nasilenie albuminurii podczas pierwszych 48 godzin po przyjęciu do oddziału intensywnej opieki wskazuje na zwiększone ryzyko ostrej niewydolności oddechowej, zespołu niewydolności wielonarządowej i zejścia śmiertelnego. W przypadku pomiarów albuminy w pojedynczej próbce (porannego moczu), wykazanie patologicznej albuminurii wymaga wykrycia zwiększonego wydalania albuminy przynajmniej w dwóch z trzech próbek moczu, po wykluczeniu zakażeń, ostrych kryzysów metabolicznych i proteinurii. U chorych na cukrzycę, monitorowanych w kierunku podwyższonej albuminurii, należy rozważyć obecność innych stanów mogących zwiększyć wydalanie albuminy z moczem, takich, jak: choroby nerek niezwiązane z cukrzycą, zanieczyszczenie moczu krwią menstruacyjną lub wydzieliną pochwową, niekontrolowane nadciśnienie, zakażenie dróg moczowych, niekontrolowana cukrzyca, współistniejące choroby, ciężki wysiłek fizyczny.

Wzrost: cukrzyca, nefropatia cukrzycowa, nadciśnienie tętnicze, znaczny wysiłek fizyczny, choroby nerek, zakażenie dróg moczowych, niewydolność wielonarządowa, niewydolność oddechowa.

Wzrost: cukrzyca, nefropatia cukrzycowa, nadciśnienie tętnicze, znaczny wysiłek fizyczny, choroby nerek, zakażenie dróg moczowych, niewydolność wielonarządowa, niewydolność oddechowa.