Aspirat z oskrzeli posiew (bad. bakter.)

Badanie przydatne w diagnostyce chorób zakaźnych dolnych dróg oddechowych. Prawidłowa  diagnostyka  mikrobiologiczna umożliwia ustalenie czynnika etiologicznego i wybór terapii farmakologicznej, w tym antybiotykoterapii: skutecznej, bezpiecznej, o mniejszym ryzyku indukowania oporności. Prawidłowa diagnostyka mikrobiologiczna jest szczególnie istotna w przypadku zakażeń szpitalnych, wiążących się z rozmaitością gatunków drobnoustrojów dysponujących różnorodnymi mechanizmami odporności. Diagnostyka zakażeń szpitalnych przeprowadzana jest bezwzględnie ze wskazań i pod kontrolą lekarza, w oparciu o stan kliniczny, który determinuje miejsca i sposób pobierania materiału. W przypadku zakażeń pozaszpitalnych przewidywanie etiologii zakażenia jest łatwiejsze, a terapia empiryczna z większym prawdopodobieństwem skuteczna. Wg rekomendacji IDSA, ang. Infectious Diseases Society of America, wskazaniami do wykonania posiewu aspiratu z oskrzeli (lub innego materiału z dróg oddechowych) są: ciężkie zakażenie płuc wymagające przyjęcia na OIOM, nieskuteczność stosowanego antybiotyku, postać jamista zakażenia, zapalenie płuc u osoby z przewlekłą chorobą obturacyjną, wysięk opłucnowy, dodatni wynik antygenu S. pneumoniae w moczu. Wg BTS, ang. British Thoracic Society posiew materiału z dróg oddechowych rekomendowany jest u każdego pacjenta z umiarkowanym zakażeniem, który nie był leczony antybiotykiem i odksztusza wydzielinę, u każdego pacjenta z ciężkim zakażeniem bez stwierdzonej poprawy. W posiewach z dolnych dróg oddechowych izoluje się: S. pneumoniae, S. pyogenes; Haemophilus influenzae, Moraxella catarrhalis; Mycoplasma pneumoniae,  Chlamydophila pneumoniae, Bordetella pertussis, Klebsiella pneumoniae, Listeria monocytogenes, Legionella pneumophila, Klebsiella pneumoniae,  Mycobacterium tuberculosis, Nocardia, Actinomyces (pozaszpitalne zapalenia płuc); S. aureus; Enterobacteriacae, Pseudomonas aeruginosa (szpitalne zapalenia płuc);  bakterie beztlenowe.