Białko oligoklonalne w PMR

Oznaczenie białka oligoklonalnego metodą ogniskowania izoelektrycznego w surowicy i w płynie mózgowo-rdzeniowym (PMR), stosowane jest w diagnostyce szeregu chorób neurologicznych, w tym wykluczaniu lub potwierdzaniu stwardnienia rozsianego (SM). Wykrycie frakcji oligoklonalnej w PMR  może świadczyć o kilku jednostkach chorobowych ośrodkowego układu nerwowego (OUN),  takich jak: stwardnienie rozsiane (SM), podostre stwardniające zapalenie mózgu (SSPE),  kiła układu nerwowego,  ostre zakażenia wirusowe i bakteryjne OUN,  postępująca leukoencefalopatia wieloogniskowa, poróżyczkowe postępujące zapalenie mózgu, sarkoidoza, toczeń rumieniowaty układowy (SLE),  zapalenie wielonerwowe,  zapalenie nerwu wzrokowego,  zespół Guillain-Barré,  chłoniak OUN i inne choroby infekcyjne oraz autoimmunologiczne.  Monoklonalne immunoglobuliny obecne w PMR w 80% pochodzą z surowicy. Aby wykryć oligoklonalną IgG syntetyzowaną wewnątrzpłynowo należy porównywać obraz elektroforetyczny rozdziału białek  w PMR  i obraz uzyskany w surowicy. Obecność w PMR dwóch lub więcej dodatkowych prążków IgG nieobecnych w surowicy (tzw. prążki oligoklonalne) jest dowodem wytwarzania IgG w OUN. Wynik taki uzyskuje się u ok. 90% pacjentów z SM.