Brom w surowicy

Oznaczenie bromu wykonywane jest dla ustalenia ekspozycji na brom lub zatrucia bromem w wyniku przedawkowania preparatów farmaceutycznych lub narażenia na związki bromu stosowane w rolnictwie lub przemyśle. Oznaczanie bromu w surowicy wykonywane jest najczęściej dla określenia ekspozycji na bromek metylu, lotną, bezwonną ciecz, stosowaną do jako fumigant ziarna i gleby –  insektycyd i fungicyd. Innym źródłem bromu zagrażającego człowiekowi są nieorganiczne sole bromu stosowane w przemyśle fotograficznym. Oznaczenie wchłoniętej dawki bromku metylu polega na określaniu w surowicy stężenia nieorganicznego bromku, powstałego z natychmiastowej konwersji w organizmie bromku metylu. Czas połowicznego rozpadu nieorganicznego bromu w surowicy jest dłuższy niż tydzień. Duże dawki bromku metylu uspokajają, otępiają i powodują śpiączkę.  Długotrwałe narażenie na niskie stężenia bromu w postaci soli powoduje bóle głowy i drżączkę. Interpretacja wyników oznaczeń bromu w surowicy zależy od jego źródła: bromku metylu lub soli nieorganicznych. Wyniki ilościowych oznaczeń interpretuje się w kategoriach: stężenia fizjologicznego, stężenia terapeutycznego (z wyróżnieniem wyższego stężenia u osób leczonych związkami bromu z powodu ciężkiego ataku epilepsji) i zatrucia.