Chlorki

 

Pomiar stężenia jonów chlorkowych w surowicy krwi jest przydatny w diagnostyce zaburzeń równowagi  elektrolitowej i kwasowo-zasadowej oraz  w różnicowaniu  kwasic metabolicznych. Jon chlorkowy (Cl-) jest obecny we wszystkich płynach organizmu, głównie w płynie zewnątrzkomórkowym i w osoczu. Jon chlorkowy wraz z jonami sodu, potasu i wodorowęglanowym jest  odpowiedzialny  za utrzymanie równowagi kwasowo-zasadowej i regulacji objętości płynów w organizmie.  W przypadku zaburzeń równowagi kwasowo-zasadowej stężenie jonów chlorkowych może się zmieniać niezależnie od sodowych, podczas gdy normalnie zmieniają się jednakowo. Stężenie jonów chlorkowych zależy od podaży chlorków w pokarmie  oraz utraty z moczem,  w wydzielinach i wydalinach przewodu pokarmowego. Spadek stężenia jonów chlorkowych w surowicy obserwowany jest w uporczywych wymiotach  (ze względu na duże stężenie w soku żołądkowym),  w przypadku drenażu  soku żołądkowego, stosowania diuretyków,  w zasadowicy metabolicznej i kwasicy oddechowej.  Do wzrostu stężenia dochodzi m.in. w hipernatremii, kwasicy metabolicznej i zasadowicy oddechowej oraz w ostrych chorobach zakaźnych. Wartość stężenia anionu chlorkowego wykorzystuje się do obliczania luki anionowej, parametru pozwalającego na różnicowanie przyczyn kwasic metabolicznych.