Cholesterol nie-HDL

Pomiar stężenia cholesterolu  nie-HDL istotny w ocenie aterogenezy i ryzyka sercowo-naczyniowego. Stężenie cholesterolu nie-HDL (nie-HDL-C) jest stałym,  elementem profilu lipidowego (Lipidogramu) informującym o puli osoczowej lipoprotein zawierających apolipoproteinę B (apoB), tj.: LDL (lipoprotein o małej gęstości), VLDL (lipoprotein o bardzo małej  gęstości), IDL (lipoprotein o pośredniej gęstości), remnantów (lipoprotein szczątkowych)  oraz Lp(a). Wszystkie one uczestniczą w inicjacji procesów miażdżycowych (aterogenezy), tzn. rozwoju i destabilizacji blaszki miażdżycowej, stąd stężenie nie-HDL-C jako wskaźnik stężenia lipoprotein aterogennych ma podstawowe znaczenie dla oceny ryzyka sercowo-naczyniowego. Zgodnie z piśmiennictwem, nie-HDL-C jest silniejszym czynnikiem ryzyka sercowo-naczyniowego (predyktorem ryzyka) niż stężenie cholestrolu LDL (LDL-C). nie-HDL-C jest wyliczane z całkowitego stężenia cholesterolu (TC) i stężenia cholesterolu HDL (HDL-C), stąd jest obciążone błędami obu tych metod.