Cystatyna C

Oznaczenie stężenia cystatyny C służy do  oceny funkcji filtracyjnej nerek. Cystatyna C jest  jednołańcuchowym polipeptydem o 120  resztach aminokwasowych  i ciężarze ok. 13 kDa, wytwarzanym  na stałym poziomie przez wszystkie komórki jądrzaste organizmu. Dzięki niskiemu ciężarowi cząsteczkowemu  i wysokiemu  punktowi izoelektrycznemu  cystatyna C ulega całkowitej filtracji w kłębuszkach  nerkowych, a następnie jest reabsorbowana i katabolizowana w komórkach cewek nerkowych. Stężenie cystatyny C w krwi nie zależy od wieku (powyżej 1. roku życia), płci, masy mięśniowej i diety, lecz niemal wyłącznie od filtracji kłębuszkowej,  GFR (ang. glomerular filtration rate). Dzięki temu cystatyna jest lepszym endogennym markerem zburzeń funkcji nerek niż kreatynina, której oznaczenie jest niemiarodajne u chorych na marskość wątroby, bardzo otyłych, niedożywionych i z  bardzo małą masą mięśniową. Wskazaniem do wykonania oznaczenia jest: ocena upośledzenia funkcji nerek, monitorowanie funkcji nerek u chorych przyjmujących leki nefrotoksyczne,  monitorowanie i kwalifikowanie chorych z przewlekłą niewydolnością nerek do leczenia nerkozastępczego.

Przyczyny wzrostu stężenia: ostra niewydolność nerek, przewlekła niewydolność nerek, choroby nowotworowe , choroby reumatyczne, kortykosteroidy.

Przeciwciała heterofilne, przeciwciała HAMA.