Klirens kreatyniny
Kategoria badań:
Ogólnopolski czas oczekiwania na wynik to
1 dzień
Wybierz punkt pobrań, by zobaczyć czas oczekiwania w Twoim punkcie.
Opis badania
Klirens kreatyniny. Badanie służące do wyliczania wielkości przesączania kłębuszkowego (GFR), przydatne do oceny funkcji nerek.
Przygotowanie do badania
Przeprowadzenie dobowej zbiórki moczu (DZM):
Badany rano (np. o 7.00) oddaje pierwszy poranny mocz do toalety, notując czas i datę. Kolejne porcje moczu zbiera do pojemnika, do godziny 7.00 następnego dnia, notując czas i datę zakończenia zbiórki.
Po zakończeniu zbiórki należy zmierzyć objętość zebranego moczu, wymieszać i odlać ok. 50 ml do pojemniczka. Na skierowaniu i na pojemniczku należy odnotować objętość zebranego moczu i czas trwania zbiórki.
Krew do oznaczenia stężenia kreatyniny we krwi pobiera się w dniu zakończenia zbiórki moczu.
Klirens kreatyniny. Klirens kreatyniny jest podstawowym badaniem czynnościowym nerek, stosowanym do wyliczania wielkość przesączania kłębuszkowego (GFR), głównego parametru czynnościowego nerek. Jednym ze wskazań dla wykonania testu jest kontrola funkcji nerek w trakcie stosowania leków nefrotoksycznych. Klirens (współczynnik oczyszczania) danej substancji, jest definiowany jako objętość osocza oczyszczana przez nerki z tej substancji w jednostce czasu. Badanie polega na oznaczaniu stężenia kreatyniny w dobowej zbiórce moczu (DZM) i w surowicy krwi pobranej w dniu zakończenia zbiórki moczu. Stężenie kreatyniny w osoczu jest parametrem osobniczym, zależnym fizjologicznie od masy mięśniowej, płci, wiek, ilości wody w przestrzeni pozakomórkowej itd. oraz od przesączania kłębuszkowego. W wyniku chorób nerek z utratą czynnych nefronów dochodzi do obniżenia filtracji i tym samym klirensu, m.in. kreatyniny, wydalanej głównie na drodze filtracji nerkowej (przesączania kłębuszkowego). W przypadku znacznego ograniczenia klirensu (zespoły nerczycowe z wysoką proteinurią, ciężkie niewydolności nerek) kreatynina może być aktywnie wydzielana przez cewki nerkowe. Wydzielanie cewkowe zawyża wyniki oznaczania klirensu kreatyniny o ok. 10%. Mimo działania kompensacyjnego wydzielania cewkowego, w momencie upośledzenia funkcji filtracyjnych nerek obserwuje się przekroczenie wartości referencyjnych stężenia kreatyniny w surowicy. Klirens kreatyniny zadawalająco koreluje z GFR przy wartościach przekraczających 15 ml/min. Gdy klirens jest mniejszy niż 15 ml/min błąd pomiaru może dochodzić do 100% ze względu na proporcjonalnie znaczny udział wydzielania cewkowego (porównaj: Kreatynina, badanie 33).
Przyczyny obniżenia klirensu kreatyniny: ostra niewydolność nerek, przewlekła niewydolność nerek, wiek, leki (np. amfoterycyna, chlorotiazyd), wiek (<2 lat i >80 lat), biegunka, wymioty, niewydolność krążenia.
Przyczyny wzrostu klirensu kreatyniny: ciąża, początkowa faza cukrzycy, leki (furosemid, metyloprednizolon).
W metodzie Jaffego: hemoliza, wysokie stężenia: bilirubiny, ciał ketonowych, glukozy, kwasu askorbinowego, fruktozy; błędy w zbiórce moczu, białkomocz.
Opis badania
Przygotowanie do badania
Więcej informacji
Artykuły powiązane z badaniem
