Eozynofilia, wymaz z gardła

Określenie ilości eozynofili w wymazie pobranym z gardła. Eozynofilowe zapalenie dróg oddechowych jest stanem zapalonym związanym z eozynofilią w drogach oddechowych u chorych na alergiczny nieżyt nosa, chorych z kaszlem atopowym czy kaszlem bez cech atopii oraz chorych na astmę i przewlekłą obturacyjną chorobą płuc (POChP). Stosowanie wziewnych i/lub systemowych glikokortykosteroidów powoduje zmniejszenie eozynofilii w drogach oddechowych oraz ustąpienie kaszlu. Za obecność eozynofilów w miejscach zapalenia odpowiedzialna jest interleukina 5 (IL-5), która wpływa na wzrost i różnicowanie komórek prekursorowych eozynofilów, hamuje apoptozę eozynofili i aktywuje eozynofile tkankowe oraz szereg substancji o charakterze chemotaktycznym i czynników wzrostu. Eozynofile inaczej granulocyty kwasochłonne, należą do białych krwinek, których cytoplazmatyczne ziarnistości barwią się na czerwone eozyną. Jako krwinki układu odpornościowego uczestniczą  zwłaszcza w reakcjach alergicznych oraz w mechanizmach zwalczania chorób pasożytniczych, a także chorób zakaźnych bakteryjnych i wirusowych. Eozynofile powstają w szpiku kostnym, przez układ  krążenia docierają do tkanek, w których się osadzają. Liczba eozynofili w tkankach jest 100 razy większa niż we krwi obwodowej. Posiadają możliwość fagocytozy, a w ich działaniu istotny jest receptor dla cytokiny – interleukiny 5 (IL-5), którego ekspresja wzrasta w stanach chorobowych. Podstawową funkcją eozynofili jest usuwanie białek alergenów i neutralizacja antygenów komórkowych w trakcie infestacji pasożytniczych. Są obecne przede wszystkim w tkankach posiadających  kontakt ze środowiskiem zewnętrznym organizmu (błony śluzowe dróg oddechowych, skóra itd.). Nieprawidłowa interakcja eozynofili  z mastocytami prowadzi do reakcji alergicznych. Prawidłowa liczba eozynofili w krwi obwodowej wynosi 35-350 w 1 mm3, co odpowiada  1-5% liczby leukocytów, przy czym ich liczba wykazuje zmienność dobową i zależy od szeregu czynników fizjologicznych (stres, wysiłek, cykl miesiączkowy). Zwiększona liczba eozynofili we krwi nazywa się eozynofilią i jest wyrażana w ilości eozynfili w 1 mm3. Badanie polega na określeniu ilości eozynofilów w preparacie mikroskopowym  z wymazu pobranego z gardłą.