tlo strony pacjenta
Znajdź badanie, pakiet lub artykuł

Fosfor nieorganiczny w DZM

Kod badania: 278Kod ICD: L23

Kategoria badań

Badania z moczu

Ogólnopolski czas oczekiwania na wynik 1-2 dni.

Opis badania

Fosfor nieorganiczny w dobowej zbiórce moczu (DZM), badanie pomocne w różnicowaniu przyczyn hipofosfatemii.  

Przygotowanie do badania

Przeprowadzenie dobowej zbiórki moczu (DZM).
W dniu poprzedzającym badanie należy przygotować naczynie o objętości 2-3 litrów z dopasowaną zakrętką i podziałką umożliwiającą odczyt objętości. Zbiórkę dobową rozpoczyna się rano (przykładowo o 6:00), od drugiej dziennej porcji moczu (pierwszą należy odrzucić). Stabilizator (1 fiolka 10 ml  6N HCl) wlewany jest do pojemnika, w którym znajduje się porcja moczu rozpoczynająca zbiórkę. Gdy zebrana objętość moczu przekracza 1 l, do naczynia wlewana jest  kolejna 10 ml porcja  stabilizatora. Oczekiwane pH stabilizowanego moczu wynosi około 2. Mocz zbierany jest przez 24 h. Ostatnią porcję zbiórki stanowi pierwsza porcja porannego moczu z dnia następnego. Zbierany mocz przechowywać w chłodnym miejscu. Po zakończeniu zbiórki zmierzyć całkowitą objętość zebranego moczu. Po dokładnym wymieszaniu całości odlać porcję moczu do jednorazowego Pojemnika na mocz z nakrętką. W opisie pojemnika uwzględnić: imię i nazwisko badanego; czas rozpoczęcia i zakończenia zbiórki; całkowitą objętość zebranego moczu. Istotne jest odnotowanie użycia stabilizatora moczu: DZM + HCl. Próbkę dostarczać do laboratorium w możliwie najkrótszym czasie.
Uwaga! Jedna probówka stabilizatora HCl (10 ml) przeznaczona jest na 1 litr moczu. W przypadku badania u dziecka lub w innej sytuacji, w której spodziewana jest mniejsza niż 1 litr objętość dobowej zbiórki moczu, otrzymany HCl należy użyć proporcjonalnie. Roztwór HCl jest stężony, należy postępować ostrożnie przy jego rozlewaniu.

Kontakt

Kontakt

Przed badaniem konieczny kontakt z punktem pobrań

Więcej informacji

Pomiar stężenia fosforanów (ogólny symbol PO4) w dobowej zbiórce moczu (DZM) jest pomocny w ustaleniu, czy niskie stężenie fosforanów w krwi (hipofosfatemia) wynika z utraty fosforanów przez nerki (na przykład w nadczynności przytarczyc, czy upośledzeniu funkcji cewek nerkowych), czy też niskie stężenie fosforanów ma inne przyczyny (komórkowy wychwyt fosforu lub upośledzone wchłanianie fosforu w jelitach). Hipofosfatemia w ciężkiej postaci czterokrotnie zwiększa ryzyko śmierci chorych leczonych na oddziałach intensywnej opieki medycznej.  W ustalonej  hipofosfatemii zależnej od pracy nerek,  dzienne wydzielanie fosforanów w moczu powinno być mniejsze niż 3,3 mmola na dobę (100 mg na dobę). Stosowane   jest również oznaczanie frakcyjnego  wydalania fosforanów, wyliczane ze stężeń fosforanów  w moczu i surowicy oraz  stężeń kreatyniny w moczu i surowicy. Frakcyjne wydalanie fosforanów z moczem powinno być mniejszy niż 5% (zakres 5-20%) o ile nie zależy do przyczyn nerkowych.
Przed przystąpieniem do 24 h zbiórki moczu, należy zgłosić się do Punktu Pobrań po odbiór stabilizatora. Stabilizator: 6N HCl, przechowywany w oznakowanych probówkach szklanych w objętości 10 ml, stosowany jest w proporcji: 10 ml (zawartość jednej probówki) na 1 l moczu. Stabilizator powinien być dodawany do naczynia zwierającego pierwszą porcję zebranego moczu.

Opis badania

Przygotowanie do badania

Więcej informacji