HBs antygen, test potwierdzenia

Jakościowe oznaczenie antygenu powierzchniowego wirusa zapalenia wątroby typu B (HBsAg) w surowicy krwi, stosowane jest w rozpoznawaniu  ostrej i przewlekłej infekcji wirusem zapalenia wątroby typu B (HBV), porównaj badanie 300. Jest podstawowym badaniem  stosowanym  w profilaktyce i diagnostyce zapalenia wątroby typu B (WZWB). HBV jest najczęstszą przyczyną ostrego oraz przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby(WZW B) na świecie. HBV jest DNA-wirusem należącym do rodziny hepadnawirusów. Przenoszony jest przez płyny ustrojowe w wyniku kontaktu seksualnego lub drogą parenteralną (pozajelitową). Diagnostycznie, HBsAg  jest pierwszym serologicznym markerem zakażenia HBV pojawiającym się we krwi. Epidemiologiczne, jego oznaczenie jest  testem serologicznym o najpowszechniejszym zastosowaniu w profilaktyce i diagnostyce chorób zakaźnych wątroby. Oznaczany jest metodami immunoenzymatycznymi . Wszystkie czułe  testy  immunoenzymatyczne mogą jednakże dawać niewielki odsetek wyników fałszywie dodatnich. Dlatego przyjęto procedury diagnostyczne, które pozwalają na weryfikację  prawdziwość  każdego  wyniku dodatniego. W przypadku HBsAg ogólna zasada zakłada wykonanie powtórnych oznaczeń w kolejnej  próbce krwi pacjenta podobną metodą, ale w innym systemie (analizatorze).  Rozstrzygające jest wykonanie testu potwierdzającego opartego na absorpcji HBsAg. W takim teście część próbki  surowicy pacjenta  przed oznaczeniem HBsAg  jest wstępnie inkubowana (preinkubowana) z surowicą specyficznie reagująca z HBsAg (zwierzęcą surowicą anty-HBsAg). Odpowiednio duża redukcja wyniku po  preinkubacji  (tzw. spadek sygnału próbki), w porównaniu do próbki nie poddanej preinkubacji,   jest dowodem obecności HBsAg w próbce i świadczy o wyniku prawdziwie dodatnim. Brak redukcji sygnału świadczy o wyniku fałszywie dodatnim.  Niskie wyniki fałszywie dodatnie powodowane są np. złym wyrzepieniem próbki i często spotykane są u kobiet w ciąży.