HSV (Herpes simplex virus) IgM w PMR

Oznaczenie w płynie mózgowo-rdzeniowym (PMR) przeciwciał dla wirusa HSV jest stosowane w diagnostyce ogólnoneurologicznej i chorób ośrodkowego układu nerwowego. Wirus opryszczki: HSV 1,2 (ang. Herpes Simplex Virus), inaczej ludzki herpeswirus HHV-1 i HHV-2 (ang. human herpesvirus -) uważany jest za najczęstszą przyczynę zapaleń mózgu. Wg niektórych danych procent zapaleń mózgu wywołanych przez HSV przekracza 50% wszystkich zapaleń o etiologii wirusowej. HSV po pierwotnym zakażeniu,  zlokalizowanym typowo w jamie ustnej, gardle, skórze górnej połowy ciała (HSV 1) i lub narządach płciowych i  skórze dolnej połowy ciała (HSV 2), przechodzi w fazę utajenia w neuronach zwojów czuciowych rdzenia kręgowego (nerwu trójdzielnego i nerwów krzyżowych) oraz w nerwach czuciowych ośrodkowego układu nerwowego, OUN. Zapalenie mózgu wywołane przez HSV jest formą kolejnej fazy zakażenia, o lokalizacji innej niż zakażenie pierwotne. W przypadku podejrzenia etiologii zakaźnej zapalenia OUN, badanie mikrobiologiczne fizjologiczne jałowego PMR wykonywane jest łącznie z badaniami jego właściwości fizycznych, biochemicznych i składem cytologicznym. Zaleca się, by badanie PMR było uzupełnione o ocenę odpowiednich parametrów oznaczanych w krwi żylnej. Badania pozwalają na ocenę uszkodzenia bariery krew-mózg, ocenę syntezy wewnątrzpłynowej, identyfikację metabolitów drobnoustrojów oraz ustalenia poziomu specyficznych dla drobnoustrojów przeciwciał lub antygenów. PMR uzyskiwany jest z komór bocznych mózgu, zbiornika wielkiego z nakłucia podpotylicznego lub w trakcie nakłucia worka lędźwiowego (NL). Najczęściej wykonywaną i najprostszą metodą pobrania PMR jest nakłucie lędźwiowe. Diagnostyka wykonywana jest na zlecenie lekarskie, a materiał pobierany jest w warunkach szpitalnych. Oznaczenie w PMR stężenia IgM specyficznych dla HSV, jest metodą zaliczaną do metod mikrobiologicznych. Obecność IgM świadczy o świeżej  neuroinfekcji i syntezie wewnątrzpłynowej. Ma ograniczone zastosowanie kliniczne.