IgE sp. F14 - soja

Ilościowe  oznaczenie in vitro w surowicy krwi przeciwciał klasy IgE specyficznych w stosunku do alergenów soi, przydatne w diagnostyce alergii. Soja w postaci mąki, płatków, oleju itd. stanowi dodatek do różnych rodzajów żywności, przy czym konsumenci są często tego nie świadomi. Do uczulenia może dojść na drodze pierwotnej – pokarmowej, za którą odpowiedzialne są dwa, z trzech głównych alergenów soi:  Gly m 5 i Gly m 6 soi,  lub w wyniku krzyżowego uczulenia pyłkiem brzozy, posiadającym białko podobne do ostatniego z  głównych alergenów soi - Gly m 4.  Białka Gly m 4 i Gly m 6 są termostabilne (Gly m 4 zanika po czterogodzinnym gotowaniu). Białko Gly m 4 traci właściwości alergenowe po poddaniu soi fermentacji (np. przy produkcji sosu sojowego), pozostałe dwa są na proces fermentacji odporne.  Najsilniej alergizuje soja w postaci ziaren niegotowanych, mleka, tofu. Reaktywność krzyżowa z pyłkiem brzozy odpowiedzialna jest za zespół alergii jamy ustnej OAS (ang. oral allergy syndrome), który u osób uczulonych na pyłek brzozy może doprowadzić do gwałtownej reakcji podczas pierwszego posiłku zawierającego soję. Przeciwciała klasy IgE uczestniczą w mechanizmie prowadzącym do atopowych, anafilaktycznych reakcji alergicznych (miejscowych lub uogólnionych), określonym jako natychmiastowa reakcja nadwrażliwości typu I. Osoby uczulone na obcy antygen zwany alergenem,  posiadają w krwi co najmniej wykrywalne stężenie IgE swoistych dla tego alergenu, podczas gdy u osób zdrowych przeciwciała IgE o takiej swoistości są  nieobecne lub niewykrywalne. Oznaczenie in vitro poziomu alergenowo-specyficznej IgE, łącznie z wywiadem klinicznym i wynikami innych badań laboratoryjnych, jest pomocne w identyfikacji alergenu odpowiedzialnego za uczulenie. Oznaczenie IgE in vitro nie stanowi zagrożenia dla badanego, które istnieje w przypadków testów skórnych i prowokacji. Zakres raportowania testu plasuje się pomiędzy 0,1-100 kU/l, wyniki powyżej 100 kU/l raportowane są jako >100 kU/l. Ilościowe wyniki wyrażone w kU/l są dodatkowo  przypisywane do odpowiedniej półilościowej klasy skali RAST (klasy 0-6) i opatrywane zwięzłym komentarzem klinicznym. Test wykonywany jest w automatycznym analizatorze immunochemicznym, dlatego możliwe jest natychmiastowe zaprogramowanie kolejnych  oznaczeń z badanej  próbki surowicy pozostającej w analizatorze.